ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค: พระอิโมทัชญคสภา แปลภาค ๑ หน้าที่ 201
คือฤดูร้อนนั้นเลือกหรือ ?"
พระศาสดา ตรัสว่า "อย่างนั้น ภิกษุทั้งหลาย ชนทั้งหลาย
จงเป็นบรรพชิตตาม เป็นอุกาสต์ดังกล่าว มึความท้าติอ่อนความประมาณ
ย่อมเป็นฤดูร้อนในโลกนี้ ๒ ที่เดียว" ดังนี้แล้ว ตรงพระศาสดานี้ว่า
"ผู้มีปฏิปัติบ ย่อมเดือนร้อนในโลกนี้ ๒
ไปแล้วย่อมเดือนร้อน เขาย่อมเดือนร้อนใน
โลกทั้ง ๒ เขาย่อมเดือนร้อนว่า "กรรมข้างเรา
ทำแล้ว," ไปสู่ทุกข์ ย่อมเดือนร้อนยิ่งขึ้น."
[[แก้อรรถ]]
บรรดาบทเหล่านั้น ลองวิเคราะห์ว่า อิธ ตปุปติ ความว่า ย่อมเดือนร้อนในโลกนี้ ด้วยเหตุเพียงโทษมั่ง ด้วยความเดือนร้อนเพราะกรรม
บทว่า เปจจ ความว่า ส่วนในโลกหน้า ย่อมเดือนร้อนเพราะ
ทุกข์ในอานทร้ายแรงยิ่ง ด้วยความเดือนร้อนเพราะวิบาก
บทว่า ปฏากร คำว่า ผู้กลาบ มีประการต่าง ๆ
บทว่า อุโยฤต ความว่า ชื่อว่า ย่อมเดือนร้อนในโลกทั้ง ๒
ด้วยความเดือนร้อน มีประการดังกล่าวแล้ว
สองบทว่า ปปติ เม ความว่า ก็ผู้มีปฏิปามนั่น เมื่อเดือนร้อน
ด้วยความเดือนร้อนเพราะกรรม ชื่อว่า ย่อมเดือนร้อนด้วยวิบากว่า ไปสู่ทุกข์