พระิษฎา และเรื่องราวการบวช : หน้า 157/217

ประโยค - พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา พระิษฎา - คำของอางนั้น ประหนึ่งตกไปงวดดริ อยู่ในหยาดของมันทุกมารนั้น แม้พระศาสดา ก็ยังไม่ทรงรับบาตรจากหัสดีของมันนั่นเลย ทรงนำมฑูรนั้นไปสู่การแล้ว ตรัสว่า “นินะ เธอออกบวชไหม?” นันทมฑูรนั้น ด้วยความเคารพในพระพุทธเจ้า จึงไม่กล่าวว่า “จ้าไม่บวช” ทูลรับว่า “จ้าแต่พระองค์ผู้เจริญ จักบวชพระเจ้าเจ้าข้า.” พระศาสดารับคำว่า “ภิกษุ ทั้งหลายถ้ำนั้น เฉพาะของให้นันทะบวชเด็ก.” - [ราหูลูกมฑูรุดอมบิดะพระศาดา] พระศาดา เสด็จไปสู่รงกุฏิพัสสุมุ นวันที่ 3 ทรงยังนันทุกมฑูรให้บวชแล้ว, ในวันที่ 6 พระมารดาของพระราหุลทดแต่งพระมารดาแล้ว ทรงส่งไปสำนักพระผู้มีพระภาค ด้วยพระดำริว่า “พ่อ พ่อของพระสมณะซึ่งมีพระสมณะสองหมื่นเวอล้อม ทรงมีวรรณประกุตสีทองคำ มีวรรณะแห่งพระรูปประกุตพรหมนั่น, พระสมณะนี้เป็นพระบิดาของพ่อ, หมอทรัพย์ใหญ่ใด่มแล้วในเวลาที่พระบิดาของพ่อนั้นประสูติ, ตั้งแต่เวลาพระองค์อุบวาระ แม่ไม่พบเลย, พ่องไปดูของมรรคะกะพระองค์ตามว่า “ข้าแต่เสด็จพ่อ ข้าพระองค์ต้องกุมาร, ถึงก็ยกแล้ว จักเป็นพระเจ้าอัครพรรค, ข้าพระองค์ต้องการด้วยทรัพย์, ขอเสด็จพ่อได้ปืนประทานทรัพย์แก่ข้าพระองค์, เพราะบุตรย่อมเป็นเจ้าของสมบัติของพระบิด.” - พระมรรคาเสด็จไปสำนักของพระผู้มีพระภาคอาวาสบังคนแล้ว หวนได้ความสนในพระบิดาลำในการดมก็แล้วกล่าวว่า “ข้าแต่พระสมณะ พระชาญาของเสด็จพ่อสบาย