ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค:
"ประโยค - พระอธิษฐานที่ถูกต้องและภาค ๑ หน้า ๓๗
แล้ว ๆ เพื่อประโยชน์ขอเชิญจะยืนบูชานูรนนี้ จักเข้าทรัพย์สมบัติภายในเรือน เราจะเอาเขาไว้ข้างนอก ดังนี้แล้ว จึงนำเอานูรออกมาให้นอนที่ระเบียงเรือนข้างนอก
[พระพุทธเจ้าเสด็จเห็นอุปนิสัยของมังคุณที]
ในเวลากำลังปัจจสมย (คือเวลาวานวกว่าว) วันนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้า เสด็จออกจากพระมหากษัตริย์สมมติ ทรงเสด็จสู่โลกด้วย
พุทธบูชา เพื่อทอดพระเนตรเหล่าสัตว์ผู้เป็นเพื่อนรู้กันพระองค์แนะนำได้ ซึ่งมีคุณสมบัติอันแน่นแล้ว มีความปรารถนา ซึ่งให้ไว้แล้วในพระพุทธเจ้าปางก่อนทั้งหลาย ได้ทรงแสดงอายคะพระญาณไปในหมื่นจักรวาล มุ่งคุณอัตภาพ ปรากฏแล้ว ณ ภายในต่ายอันคะพระอุฬ เป็นกลอยและการันต์คณะนะโดยการอันคนอันเรียงข้างนอกอย่างนั้น
พระศาสดาทอดพระเนตรเห็นเขาแล้ว ทรงทราบว่า พรามณ์ผู้มาคำนำออกจากภายในเรือนแล้ว ให้ออกให้ทันนั้น ทรงดำรว่า "จะมีประโยชน์บ้างหรือไม่หนอ ด้วยปัจจัยที่เราไปในที่นั้น" กำลังทรงจำพง (อยู่) ได้ทรงเห็นเหตุว่าว่า "มานพนี้ จักทำ จิตให้เสื่อมในเรา ทำกาลแล้ว จักติดในวิภาพของสูง ๑๐ โยชน์ในดาวดึงสาโลก มิมางอัปสรเป็นบริวารหนึ่ง ฝ่ายพรามณ์จักทำภานในกิจอิริยบถั้น ร้องให้ไปนาปะช่า เทพบุตร จักมองอัตภาพพุทสูประมาณ ๓ คาวด (สามร้อยเส้น) ประดับด้วยเครื่องอังการ หน้า ๖๐ เล่มเวียน มิมางอัปสรเป็นบริวาร"
......................................................................................................................................
. กตัธิกรานือ มือกัรินอันทำไว้แล้ว."