ข้อความต้นฉบับในหน้า
พระอธิษฐานพระธัมมปทีปฏิภาพ แผน ก 1 - หน้าที่ 57
แห่งเธอผูเข้าไปก่อน.
[โทษของการนอนไม่เป็นที่]
คาบเสมั้ย 2 รูป คูปปร่าพยานให้ละลึกถึงกันแล้ว, ใน
เวลาจะนอน. นาทิตบคามสนดคินนอนแห่งทวลคานสนและประกตแล้ว
จึงนอน. ส่วนเทวดาคนนั้น เมื่อจะนอน หาผู้อนในที่ของตนไม่,
(ไฟล) นอกขวางที่กลางประตู, นาทิตบคานสน เมื่อออกไปในราตรี
ได้แหย้บที่ชูของเธอ. เมื่อเธอกล่าวว่า "ใครเหยียบเรา?"
นาทิตบคาสกกล่าวว่า "ท่านอาจารย์ ผมเอง."
ท. ชูดิโก ท่านมาจากป่าแล้ว เหยียบที่ฐานของเรา.
น. ท่านอาจารย์ ผมไม่ทราบว่าท่านนอกที่นี่ ขอท่านจองอ
โทยบ่ผ่ด. เมื่อเธอกำลังบ่นอยู่บนเตน แล ออกไปนอกแล้ว.
เทวดาคานสนคืดว่า "คาบเสม้บนี้" แม่เข้ามาจะพิงเหยียบเรา
(อีก) ดังนี้แล้ว จึงได้กลับนอนนั่นศรีษะไปทางเท่า.
ฝ่ายนาทิตบคานสน เมื่อจะเข้าไปคืดว่า "แม้ที่แรก เราได้ผิด
แล้วนในท่านอาจารย์, นับนี้ เราจะเข้าไปโดยทางท่านของท่าน" ดังนี้
แล้ว เมื่อก๔ ได้เหยียบที่คาแห่งเธอ, เมื่อเธอกล่าวว่า "นี่ใคร?"
จึงกล่าวว่า "ท่านอาจารย์ ผมเอง" เมื่อเธอกล่าวว่า "ชูดิโกง
ที่แรก ท่านเหยียบที่ฐานของเราแล้ว เดี๋ยวนี้เหยียบที่อีกรึ
เราจักสาปท่าน" จึงกล่าวว่า "ท่านอาจารย์ โทษของผมไม่มี,
ผมไม่ทราบว่าท่านนอนแล้วอย่างนี้, ผมเข้ามาด้วยคิดว่า "แม้ที่แรก
๑. เป็นประโยคประธานน้อย.