พระอุโบสถ พระอิฐทองคำแปล ภาค ๑ - หน้า 137 พระธัมมปทัฏฐกถาแปล ภาค 1 หน้า 139
หน้าที่ 139 / 217

สรุปเนื้อหา

ในเนื้อหานี้พูดถึงพระราชโอรสที่มีความปรารถนาในการทำกัลยาณธรรมในแต่ละกาล โดยมีการพรรณนาเกี่ยวกับกรรมที่เกิดในประชาชนในเวลานั้น และบทสนทนาระหว่างเปรตและพระพุทธเจ้าเกี่ยวกับการให้อาหารแก่พวกเขา บทนี้สื่อถึงความสำคัญของการทำกรรมดีและความหวังที่เกิดจากศรัทธาในพระพุทธเจ้า รวมถึงความสำคัญของการรอคอยการช่วยเหลือในกาลที่เหมาะสม.

หัวข้อประเด็น

-พระราชโอรส
-การทำกัลยาณธรรม
-กรรรมกรรม
-การถามตอบระหว่างเปรตและพระพุทธเจ้า
-การรอคอยการช่วยเหลือ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระอุโบสถ พระอิฐทองคำแปล ภาค ๑ - หน้า 137 ๒๒ กัลป์ พระราชโอรส พี่น้องนั้น ปรารถนาพออรหัด ทำ กัลยาณธรรมในกาลนั้น ด้วยประกอบอย่างนี้ ชาติ ๓ นั้นนั่น ได้ รับผลที่ตนปรารถนาแล้วเหมือนกัน เราได้เลือกหน้าให้มาเป็น" ส่วนผสมบัญชีของพระราชโอรส พระองค์นั้น ในกาลนั้น ได้เป็นพระเจ้าผิมิสรร รุนรัชไกว่าเป็นอุบาสก. กรรมของ ท่านทั้ง ๓ นั้น เกิดแล้วในพวกแพร ในกาลนั้น ท่องเที่ยวอยู่ด้วย สามารถแห่งสุดโต่งและฤทธิ์ ในกาลนี้ เกิดในเตโลกนันแปล สิ้น ๔ พุทธันดร. [พวกเปรตถามเวลาได้อาศระพระพุทธเจ้า ๓ พระองค์] เปรตเหล่านั้น เข้าฝาระผู้มีพระภาคเจ้าพระนามว่ากุลสันถว ผู้ทรงพระชนมายุได้สิ่งนี้ มีเสด็จอุตรเป็นก่อนพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ ในกาลนี้ ทูลว่า "ขอพระองค์โปรดบอกลงเป็นที่ได้อาหารแก่ บ้าพระองค์ทั้งหลาย." พระผู้มีพระภาค ตรัสว่า "พวกท่านจงยังไม่ได้ในกาลของเรา ก่อน, แต่ภายหลังแห่งเรา เมื่อมาปุพิพึ่งอสัมฤทธิ์ประมาณได้โชค พระพุทธเจ้าจะมาโค่นความนะ จักอุตรฉัน พวกเจ้าพึงลูบถาม พระองค์เกิด." เปรตเหล่านั้น ยังถามมีประมาณเท่านั้นให้สิ้นไปแล้ว, เมื่อ พระพุทธเจ้ารงพระนามว่าโค่นาคมนะนั้นเสด็จอุตรฉบับแล้ว, จึงได้ ลูบถามพระองค์. แม้พระพุทธเจ้าองค์นั้น ก็ตรัสว่า "พวกท่าน จงยังไม่ได้ในกาลของเรา,แต่ภายหลังแห่งเรา เมื่อมาปุพิพึงอสุงขึ้น"
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More