ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระมาลัยกฐินฉบับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 192
แก๋ผู้ใด, ผู้ค้านจบสงลา" เมื่อกลวภูมิวิชาชีวรุ ๕๐๐ รูป ผู้บวช
ใหม่ ยังไม่รู้จักธรรมมิวิธีที่พระผู้มีพระภาคเจ้ารทรหัสใก้ทั่วถึง จับสลาก
กันแล้ว, ได้สายสงฆ์ พากญูกล่าวนั่นไปสู่คูสตะประเทศ
[อัครสาวกทั้ง ๒ ชงญภูมิกลับมาพอได้
พระศาสดา ทรงสัปδαςความทีพระเทวทัตนไปแล้ว ณ ที่นี้ จึง
ทรงส่งพระอัครสาวกทั้ง ๒ ไป เพื่อประโยชน์แก่การนำภิกษเหล่านั้นมา.
พระอัครสาวกทั้ง ๒ นั้นไป ณ นั้นแล้ว พร่ำสอนอยู่ด้วยอสงสาณเนื่อง
ในอทกษนาปฏิทูก็ และอสงสาณอื่นเนื่องในอธิปฏิทูธิรงก็ ยัง
ภิกษุเหล่านั้นให้ดำมตรธรรมแล้ว ได้พามาทางอากาศ.
ฝ่ายพระโกฏิกัลเด กล่าวว่าฝ "เทวดามีอายุ ลูกนั้นเกิด,
พระสารีบุตรและพระโมคคัลลานะ นำภิกษุเหล่านั้นไปหมดแล้ว
ผมบอกท่านแล้วไม่ใช่หรือว่า ผู้มีอายุ ท่านอย่าวไวพระสารีบุตร
และพระโมคัลลานะ (เพราะ) พระสารีบุตรและพระโมคัลลานะ
มีความปรารถนามาก ลุ้นนานแห่งความปรารถนามาก" ดังนี้แล้ว
เอาขากระแทกที่ทรงอวก (พระเทวทัต) โลหิตอุ่นได้พลุ่งออกจาก
ปากพระเทวทัตในที่นั้นเอง.
ฝ่ายภิกษุเหล่านท่านพระสารีบุตร มีภิกษุสูงขึ้นแวดล้อมทาง
อากาศแล้ว กราบทูลว่า "ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ท่านพระสารีบุตร
ในเวลาไป มิตานเป็นที่ ๒ เท่านั้นไปแล้ว, บัดนี้บริจารามมาก
ย่อมงามแท้."
ก. ท่ามกลางห้วง