ประโคง - พระชัยมงคลปฐมกถา ภาค ๑ : หน้า 100/217

ประโคง - พระชัยมงคลปฐมกถา ภาค ๑ - หน้าที่ 98 อัฏกาล คำอธิบายในภาวะแห่งภิญญา สันกาลไม่นาน ยังไงกัน ได้พรรณา ก็สีดา จึงไม่รู้สึกอยาก เพราะฉะนั้น เจ้านจงหมดความ ระมึดด้วยอาตอัปปันษเสียที่เดียว ไปถวายบังคมพระศากดวัด พากย์สูงมีพระพุทธเจ้าเป็นประมูลา สู่ในภาสรัญณ์อัศจิของภิญญาสงมิ พวกภารยาของพระ มหากาลคิดกันว่า "ผู้หญิงพวกนี้ รุ่งจับสามีของตนได้ พวกเราก็จัก จับสามีของพวกเราบ้าง" จึงให้นิมนต์พระศากดวัด เพื่อประโยชน์แก่ การเสวยอัตตาหารในวันรุ่งขึ้น. [พระมหากาลก็ฤกษ์บังคับ] สู่ในภาคนั้น ภิกษุรูปอื่นก็ไป (สี่แขน) ให้ปอสนะ. หญิง เหล่านั้นไม่ได้โอกาสในขณะนั้น อารถนภิญญาสงมิพระพุทธเจ้า เป็นประมุขให้นั่งแล้ว ได้ดาวิณา กิฏฐากลมรรถร ๒ คน มัชิมากาล ๕ คน, มหากาลมี ๔ คน. ฝ่ายภิญญาทั้งหลายใครทำ ภักดิ์ได้ นั่งทำภักดิ์แล้ว. พวกที่ใครไปนอก ก็ไปลูกไป แล้ว ส่วนพระศากดปะทะบังทรงทำภักดิ์. ในภาสรัญญิดของพระองค์หญิงเหล่านั้น ทูลว่า "ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ พระมหากาลทำอนุโมทนาแก่พวกข้าพระองค์แล้ว จึงก็ไป, ขอพระองค์ศักดิ์ไปก่อนเถิด." พระศากดวัง ตรัสว่า ได้ละ ได้เสด็จล่วงหน้าไปแล้ว. ครั้งถึง ประตูบ้าน ภิกษุสงฆ์ ก็ออกไปว่า ทำไม พระศากดวัง จึงทรงทำ เช่นนี้ ? พระองค์ทรงทราบแล้ว จึงทรงทำ หรือไม่ทรงทราบแล้ว