พระธัมปทปิฏกฉบับแปล ภาค ๑: การสื่อสารของพระศาสดา : หน้า 101/217

ประโยค - พระธัมปทปิฏกฉบับแปล ภาค ๑ หน้า 99 ทรงทำหนอ? วานนี้ อันตรายแห่งบรรพชา เกิดขึ้นแก่ลูกคน เพราะการล่วงหน้าไปก่อน วันนี้ อันตรายมีม์ เพราะกิเลสอันล่วง หน้าไปก่อน บัดนี้ พระศาสดา รับส่งให้พระมหากษัตริย์อยู่แล้ว เสด็จมา กิเลสผู้มีศีล ถึงพร้อมแล้วด้วยอาจจะ หญิงเหล่านนั้นจึง ทำอันตรายแห่งบรรพชา แก่พระมหากษัตริย์ได้หรือ?" พระศาสดา ทรงสับคำของภิญญาเหล่านั้นแล้ว เสด็จคล้มบ้า ประทับยืนอยู่ ตรัสว่าว่า "ภิญญาทั้งหลาย พวกเธอว่าอะไร กัน?"ภิญญาเหล่านั้น ทูลความนั้นแล้ว ษ.ภิญญาทั้งหลาย กิญญาเธอลำคัญมหากาลเหมือนจุลลากหรือ? ฎ. อย่างนั้น พระเจ้าข้า เพราะจุลลากนั้น มีมรรยาย ๒ คน (ส่วน)พระมหากาลนี้ มีถึง ๙ คน เธอถูกกรรมทั้ง ๕ รุมจับไว้ แล้ว จักทำอะไรได้ พระเจ้าข้า? [พระมหากาลเป็นผู้ไม่หวั่นไหว] พระศาสดา ตรัสว่า "ภิญญาทั้งหลาย พวกเธออย่าได้กล่าว อย่างนั้น จุลลาก ลูกนั้น ลูกขึ้นพร้อมแล้วมากไปด้วยอามนธ์ ว่างามอยู่ เป็นเช่นกันดินไม่มีที่จะกำลังไม่แข็งแรง ตั้งอยู่รมเขาและเขา ขาด ส่วนมหากาลบุตรของเรา ตามเห็นอารมณ์ว่าไม่งามอยู่ เป็น ผู้ไม่หวั่นไหวเลย เหมือนภูเขาหินแท่งทบ" ดังนี้แล้ว ได้ภายตพระ คาถาเหล่านี้ว่า ๑. นิวุตตวา ตามศัพท์ ให้กลับ