ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๓ คำฉีพระมิมปทุฐิจก ยกศัพท์แปล ภาค ๓ หน้า ที่ ๒
อาทิตย์ ในกาลนี้ คว้า อ. ท่าน ปญฺญปฺปโล โอวี
เป็นผู้เพียงดังว่า ไปไม้สอันเหลือง อันส ย่อมเป็น จ
อึ่ง ยมปรูหลิลา แม้ อ. บุรุษของพระย ท.
อุปฺปติฏิตา ปรากฏแล้ว เต แก่ท่าน คว้า อ. ท่าน
ปฏิญฺติสิโ ย่อมตั้งจูงเฉพาะ อยู่โงคูบญา ใกล้ปาก
แห่งความเสื่อม จ อึ่ง ปางหยิป แม้ อ. วัดดู
อัญเกื่อกูลในทาง เต ของท่าน น วิชติ ย่อม
ไม่มี โอ ค. อท่านนั้น โก รี เจาะทำ ทีป
ซึ่งเกาะ อตตูโน เพื่อดา วายม จงพยามา จิปปุ
พันฺธ ปณฺฑิโต ถว จงเป็น เป็นบัณฑิต คว้า
อ. ท่าน นิญฺญตูโล เป็นผู้มีมณีอันกำจัด
แล้ว อนุโค เป็นผู้มีโลกเสพสุขว่าท่านมามีได้
(ฤๅษีวา) เป็น อสฺสิล จักถึง อริภูมิ ซึ่งภูมิของ
พระอริยเจ้า ภูพุท อันเป็นทิพย อิทธิ ดังนี้ ๆ
( อุตฺโธ ) ออรฺถว่า อุปลาภ คู่อนอุบาสก อิทาน ในกาลนี้
คว้า อ. ท่าน ฉิชุตวา ภุมี ปญฺญปฺปโล วี เป็นผู้เพียงดังว่า
ไปไม้สอันเหลือง อนขา แลัวตกลง บนกาฬพืช โหสิ ได้เป็นแล้ว
( อิติ ) ดังนี้ ตุกุ ปาณู ในบาก ท. เหล่านั้นนา ( คาฏาปาทสูส)
แห่งบานแห่งพระคาถาว่า ปณฑุปปลาโว ทานิส อิตด ดังนี้ ๆ
ยมฤๅษา อ. ทุตาของพระย ม. ( ควาคา) อันพระผู้มพระภาคเจ้า
วจวจุณ ย่อมตรัสเรียกว่า มยุรีสา อิตด ดังนี้ ๆ