ข้อความต้นฉบับในหน้า
ปรโโยค - คำดีพระม์ปูรณ์ที่ถูกต้อง ยกพึทเปล่า ภาค ๓ - หน้าที่ 188
(อตุโต) อ. อรรถว่า หดดี วิจ ราวา อ. ช้าง (อิดิ) ดังนี้
ตทุต ปกสตุ ในบท ท. เหล่านั้นหนา (ปทสุ) แห่งว่nade โค อิติ ดังนี้ ๖
(อตุโต) อ. อรรถว่า มุตตะ อันพันแล้ว ธนะโด้ จากธนะ
(อิดิ) ดังนี้ (ปทสุ) แห่งหมวดสองแห่งว่า จากปฏโต ปติติ
อิติ ดังนี้ ๕
(อตุโต) อ. อรรถว่า วิฎิกมาวณี ซึ่งคำอันเป็นเหตุว่ากว่าวง
วิญญา ปวดตุ อันเป็นไปแล้ว อุฎฐอธิบไวทรสาม ด้วยอำนาจ
แห่งไวทรอันมิใชของพระอริยะ ๘ (อิติ) ดังนี้ (ปทสุ) แห่งว่
อติวกูย อิติ ดังนี้ ๗
(อตุโต) อ. อรรถว่า มหานาโค อ. ช้างตัวประเสริฐเชือกใหญ่
สุนนโด้ ตัวอันบุคคลผิดแล้ว สุคูนาวาโร ตัวเทียวลงสูงสุดรวม
ขาโม เป็นสัตว์วัดน ๔ (หุตวา) เป็น อวิหารุมมาโน ไม่พรั่นพรึงอยู่
สรร เช่นลูกสร ท. อาปาโต มุมิจิตวา อุดติ ปติติ อันพันแล้ว
จากแหล่ง คตแล้ว ในตอน ติติกขติ ชื่อว่าย่อมออกัล สตุติปปาราทิน
ปาฏาน ต่อความประหารา ท. มีการประหารด้วยทองเป็นต้น ยก
ฉันใด อห อ. เราตีฌุญสิ ล็อกกลั่น คือว่า สหสาตามิ์ จักอคลั่น อิติ
วิกูย อธิวิกูย ซึ่งคำอันบุคคลพึงกล่าวว่านเกิน เถรุป อนันูปอย่างนี้
เอวเดอ ฉันนั้นนั่นเทียว อดิ ดังนี้ (ปทสุ) แห่งว่าติติภิสิ
อิติ ดังนี้ ๗
(อตุโต) อ. อรรถว่า ห เพราะว่า โลกลียมหาโน อ. โลกลีย-มหาชน อยู่ นี้ พทุ มาก ทุตสิโล เป็นผู้มีสีส่าว (หุตวา) เป็น