ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค-คำนี้พระธัมมปิฏกษี่ก์ถูกต้อง ยกคำพอเปิด ภาค ๓ - หน้าที่ 206
เรื่องพระเจ้าพนทิภาโกศล
๔2. ๑๕๐/๙ ตั้งแต่ เอกสุมี ที สมย ราชา คุณูล- โกกุสน เป็นต้นไป.
ที ความผิดชอบว่า เอกสุมี ในสมัยหนึ่ง ราชา อ. พระ ราชา ภูษิต ย่อมเสวย โอกิน ซึ่งข้าวสุก คุณทูลโทนัส แห่งทะนาน แห่งข้าวสาร สุปุญฺญานนท์ ด้วยข้าวและกับ ตฤปิโยน อันสมควร แห่งข้าวนั่น ๆ เอกวิสัง ในวันหนึ่ง โส ราชา อ. พระราชันนั้น
ภูดปฏาโล ผู้มีพระกระยาธารอับฉบับคนบีบตนเองแล้ว
ภูฏม่า อวินเทวา ว ไม่ทรงบรรทมแล้ว ซึ่งความเมาเพราะดั เทียว คณูวา เสด็จไปแล้ว สุนิจิ์ สุตฺต ของพระศาสดา กิณณครูป ผู้พระรป็อ้นลำบากแล้ว สมนูโรดติ ทรงกระสันกระสาย อยู่ อิโด จังฺด้วย อิโด จังฺด้วย นิทุทาย อภิฤธยามโนปี ผู้แม้อทันความลับครองจำอยู่ อกลโฒนโต เมื่ไม่ทรงอา นิปฺโชติ เพื่ออนุบรรณม อุฤทธิ์ ตรง นิสิทธิ ประทับนั่งแล้ว เอกมนุต ณ ส่วนสุขอันหนึ่ง ๆ
อด ครังนั้น สุตฺต อ. พระศาสดา อาทรั ล้าว่าวมหาราช ดูก่อนมหาบพิตร ตัว อ. พระองค์ อิสสุมติวา ไม่ทรงพักผ่อน