คำสัตย์พระธรรมปฏิญาณที่ถูกร้อง : หน้า 178/244

ประโยค คำสัตย์พระธรรมปฏิญาณที่ถูกร้อง ยกศพที่เปลือก ภาค ๑ หน้า 178 เมื่อตาเฉพาะแล้วด้วยอินทรีย์คือชีวิต ปุกคลอาว คือ อ.บุคล ท. นั่งเที่ยวย (โหตุว) ย่อมเป็น เอว ครั้งเมื่อความเป็นอย่างนี้ (สนต) มีอยู่ ปงสุหโย รอช อ. สุทธิ ท. มีสิกาณฝนเป็นดับ อต เหล่า นั่ง มา ปิติ อึด สำหรับดี ภูมาภาชน สุข ในการชนะแห่งภิกษุ ท. ใน ของเรา ท. อิติ ดิ่ง ครีสุ กระทำแล้ว กะ ซึ่งถ้อยคำ พู มาก สหิติ กับ เตติ ภิกษุ ด้วยภิกษุ ท. เหล่านั้น วาทปุณวิกา- เวสขอำนวณแห่งการกล่าวและการกล่าวตอบ ๆ ภิกษุ อ. ภิกษุ ท. อุปสงค์มิวามเข้าไปแล้ว สุตดารัง ซึ่งพระศาสดา อารีเจ๋ง กราบดูแล้ว ดา ปวดติ ซึ่งความเป็นไปนั่น (อุตโน) นิสมูนาเล ในกาลแห่งตนมันแล้ว ๆ (สนตา) อ. พระศาสดา วจกุรัสแล้วว่า ภิกษุ ข่อกอนภิกษุ ท. (สนตา) อ. สัตว์ ท. อสชิตพฺพุเทวาคุณวิสุทธิ สุติตวา สุติตพุเท วตุณี อชุมาน นาม ชื่อว่าอายุแล้ว ในเพราะเรื่องอุปกตไม่ พิ่งอายไม่ละอาย ในเพราะเรื่องอันบุคคลพิงอาย ทุกคดีปรารนา ว เป็นผู้มีฤทธิเป็นที่ไปในเบืองหน้าเทียว โหตุ ย่อมเป็น อิติ ดังนี้ เทสนุต ใม่จะทรงแสดง ลมัน ซึ่งธรรม อาสิ ได้ทรงภายในแล้ว คาถาซึ่งพระศากทา ท. อีมาหลา่นว่าว่า สนตา อ. สัตว์ ท. ลูซุนติ ย่อมละอาย อลุชิ- ตาย วติภูมิ ในพระวัตถอันบุคคลไม่พิ่งอาย น ซูชร ย่อมไม่ละอาย อชิตตาย วุตุณมิ ในเพราะ