วิชาเป็ดตกภิกษุ คัณฐีพระธัมมปทัฏฐกถา ยกศัพท์แปล ภาค 7 หน้า 139
หน้าที่ 139 / 244

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงวิชาเป็ดตกภิกษุ โดยเฉพาะราชเป็ดโตที่เป็นโอรสของพระราชาวิชิราชภูธ จากแว่นแคว้นชื่อวัวชัช และความสำคัญในการสงสานและการประกอบพิธีต่างๆ ในสังคมขณะนั้น รวมถึงกลไกทางสังคมและความเชื่อที่เกิดขึ้น ตามที่ได้ยกตัวอย่างและมีการอ้างอิงถึงพิธีกรรมและสัญลักษณ์ต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง รายละเอียดนี้มีผลต่อการเข้าใจวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ในช่วงต่างๆ ของพระราชา วิชิราชภูธ นอกจากนี้ยังมีการพูดถึงความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันและการทำงานร่วมกันในกลุ่มของบุคคลต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง

หัวข้อประเด็น

-วิชาเป็ดตกภิกษุ
-ราชเป็ดโต
-พระราชา
-ระบบสังคม
-พิธีกรรมและความเชื่อ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - คำสรรพสิทธิ์ที่ถูกต้อง ยกก็ต่อเปล ภาค ๓ - หน้าที่ 139 เรื่องวิชาเป็ดตกภิกษุ ๒๘. ๑๑/๑๙ ตั้งแต่ โส ภิกขา วิชิราชภูธ ราชเป็ดโต เป็นต้นไป ก็ ได้ว่า โส ภิกขา อ. ภิกษุนี้ ราชเป็ดโต เป็นโอรส ของพระราชา วิชิราชภูธ ในแว่นแคว้นชื่อวัวชัช (ฤทธิา) เป็น ปกหา ละแล้ว ราชั ซึ่งความเป็นแห่งพระราชา สมบูรณ์ อันถึง พร้อมแล้ว วารน ตามจะสะ บุพพิโต บวชแล้ว สงสานคร. ครั้งนี้ พระนครทั้งสิ้น (เน้น) อันสน ท. ปฐมนุทิต ประดับแล้ว ชชปากกที วิวฤทธิ ด้วยอัต ท. มังคะชัยและธงแผ่นผ้าเป็นต้น กวาว กระท้า เอกพทุ ไห้น้องแล้วโดยความเป็นอันเดียวกัน สกูริ กัน จำตามหราฏิทิ ด้วยก้อนเป็นที่อยู่แห่งท้องมหาราช ๔ ท เวลลัย ในเมืองไฟสล ฉนาวร ครับเมื่อเระแห่งมหรสพ วาความ เป็นไปอยู่ สุพทรติ ตลอดตราสทัพวง ปุณณาม ติอร อันเต็มแล้ว โกมญิยา แห่งดอกโกมุท สุวภา ฟังแล้ว เกริอทีน ดฤายน ตากพิทาน นิกลโมจี ซึ่งความภักดีองค์คนดี ท. มีกลองเป็นต้น อนุบุคคลติแล้วด้วย วินาที นุรริจาน ภาคด้าน สฤทุ จึ่งเสียง แห่งคนดี ท. มีกันเป็นต้น อันบุคคลติแล้วด้วย อนุกาลประโคมแล้วด้วย สุดฤทธิ ราชสถาน จ อ. พินแห่งพระราชา ท. ๓ ด้วย สุดฤทธิ ราชสถาน จ อ. ร้อยแห่งพระราชา ท. ๓ ด้วย สุดฤทธิ ราชาโน จ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More