ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำสัตย์พระธัมมปทีท รุทถูกา ยกพิทเปล ภาค ๓ - หน้าที่ 225
อยู่ ( อุตตา ) ซึ่งตาม ( ทุคโตร ) จากหล่ม
อติ ม ดังนี้ ๆ
( อุตโต ) อ. อรรถว่า จุมพะ อ. เธอ ท. อธิรา ลงเป็นผู้
ชินคลึงแล้ว อวุปูปเส ในการไม่อวุปาร สติวา จากสติ โหท
จงเป็น ( อิติ) ดังนี้ ตกุก ปลาสุ ในบวก ท. เหล่านั่นหนา ( ปทส)
แห่งบว่า อุปปามรรค อิติ ดังนี้ ๆ
( อุตตา ) อรรถว่า ( อารมณ์นำ ) อ. อารมณ์ ณ กร์โรติ
ย่อมไม่กระทำ วิภากาม ซึ่งการก้าวล่วง ยา โดยประการใด ตุมเห
อ. เธอ ท. รฤฑา จงบริยา จิตติ ซึ่งจิต อุตโต ในธนู ของตน
อรมมณสู ในอารมณ์ ท. รูปที่ฎ มีรูปเป็นด้น เออ โดยประการ
นั้น ( อิติป) คำนี้ ( ปทส) แห่งบวกว่า สติวา อิติ ดังนี้ ๆ
( อุตตา ) อรรถว่า คุณใจไร ช้าง สนโน ตัวมองแล้ว
ปุเหก ในปือกตม โสนัน กูวา กระทำแล้ว วายาม ซึ่งความ
พยายาม หฤเถ จ ดังวง ท. ด้วย ปาเทหา จ ด้วยเท้า ท. ด้วย
อุทธรุตวา ยกขึ้นแล้ว อุตตา ซึ่งตน บูญกตุด จากปือกตม
ปติญูโต ยืนอยู่แล้ว ถล บนบก ยา ฉันใด คุมเทป ม้า อ. เธอ ท.
อุทธรณ จงยืนขึ้น อุตตน ซึ่งตน กิเลสหกต ตุลจากหล่มคือกลีส
คือว่า ( อุตตา ) ยั่งต ปฏิญาเปด จงให้ตั้งอยู่เฉพาะ นิพพานฉะ
นบกคือพระนิพพาน เฉว ฉันนั้น อิติดังนี้ ( ปทส) แห่ง
บทว่า สนโน อิติดังนี้ ๆ