การวิเคราะห์บทความเกี่ยวกับอำนาจและมลทิน : หน้า 19/244

ประโยค ๑- กลันตรีเมืองมะทิวถูกยก ถวายภักดิ์ ยกพัทเลป ภาค ๑ - หน้าที่ ๑๙ เป็นต้นบ้าง พาลมิโจรทิอุปทิวา วาดูอยู่ปาทะมีเนื้อร้าย และโจรเป็นต้นบ้าง ปรัษ ชนาน สากุลเขตตะทิน ชานาน โอฐริวา บทนาวสนา วา ด้วยอำนาจแห่งบังลม สู่ที่ ท. มีนแห่งบังลสา เป็นต้น ของชน ท. เหล่านี้ แล้วเค้ารกินบ้าง ( โสษ ปกูลโล ) อ. บุคคลนั้น ปาปุณฺณาติ ย่อมถึง ทุนฺทวา ซึ่งอาญญาหรือ ปรากาส วา หรือว่า ซึ่งการบริภาษ ญมั ยแม้อง วา ปน ก็หรือว่า กิเลสา อ. กิเลส ท. โอดิรติวามา ขึ้นลงแล้ว ปนวามเสน ด้วยอำนาจแห่ง ความประมาทาปพฺพติ ยงบรรพต ถอดฺญฺวาล อรณูตฺ ผู้นิรเทอญู ทวารนี ซึ่งวาว ท. จาจนดฺติ ยอมให้คลื่น สาสนา จากศาสนา ษุมา เหตุใด ฯ สมมา เพราะเหตุนัน ( วจิน ) อ. พระดำรัสว่า ปามโก ราญฺโต มติ อิติ ดังนี้ ( สุทฺธรา ) อันพระจาศาดา วุตฺต เตตรแล้ว ฯ ( อุโฑ ) อ. อภิบายว่า ก็ ก็ โส มาโก อ. ความประทานนั้น มติ ชื่อว่าเป็นมลทิน อสุส ปามทสู วินาาสาหรณ มูลุปฺปายนิตย์ตา เพราะความที่แห่งความประมาทนี้ เป็นอาการเป็นที่ตั้งแห่งมลทิน ด้วยการนำมาซึ่งความพิณาส ( โหติ ) ย่อมเป็น อิติ ดังนี้ฯ