ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ก - คำนี้พระบรมฉายาลักษณ์ อกพัทน์แผ ภาค ๓ - หน้าที่ 76
เรื่องสัมพุทธ์กฤษ
๑๒. ๕๓/๕๔ ตั้งแต่ เตสู กิร เอกจานุ เออ อโลส
เป็นคันไป
กิร ได้บ่าว เออ จินดาน อ.ความคิดอย่างนี้ว่า มัย อ. เรา ท.
สมปุนสีลา เป็นผู้ศิอกองค์รุ่งพร้อมแล้ว (อหม) ย่อมเป็น มัย
อ. เรา ท. ทูตคุณธรา เป็นผู้พระไวรัจซึ่งองค์เป็นเครื่องขัด (อหม)
ย่อมเป็น มัย อ. เรา ท. พุทธภูม เป็นผู้พระพุทธองค์ฟังแล้วมาก
(อหม) ย่อมเป็น มัย อ. เรา ท. ปฐมสถานวนาสิโล เป็นผู้ปกติ
อยู่ในเสนาสนะอันสงัดแล้ว (อหม) ย่อมเป็น มัย อ. เรา ท.
ถานาสิโล เป็นผู้ปกติได้ซึ่งมานา (อหม) ย่อมเป็น อรหุต
อ. ความเป็นแหงพระอรหันต์ อนาถา ทูลสู เป็นคุณชาตินิเรีา ท.
ได้โดยยก (โหด) ย่อมเป็น น หม่ใด้ มัย อ. เรา ท. ปฐมสาสม
บีบรรจุ อรหุต ซึ่งความเป็นแห่งพระอรหันต์ (อหาก) อจฉิต-
ทิวาสะ ในวันแห่งเรา ท. ปรรานาแล้วนันเทียว อดิ ดั้ง์ อโลส
ได้มีแล้ว ตศ ภิญัส ในภิญญา ท. เหล่านั้นนา เอกจานุ ภูญ์
แกลิกอุ ย นางพวก ๆ ตุกติ ภิญญู ในภิญญา ท. เหล่านั้นหนา
เอิญ ภิญู อ. ภิญ. ท. แม้เหล่าใด อนาคาริโม เป็นพระอนาคารมิ
(โหนดิ) ย่อมเป็นอัต จินดาน อ.ความคิดนี้ว่า อภิภา ในกลาสี้
อรหุต อ. ความเป็นแห่งพระอรหันต์ อนากิ ถลลภ์ เป็นคุณชาติ