ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำฉัตรพระภิรมณ์ที่ถูกชำ ยกพี่มาเปิด ภาค ๓ - หน้าท 159
สู่พระนคร อาโร่เจ๋อ กรุบกูลแล้ว รุญโย แก่พระราชว่า สาวกา
อ. สาวกา ท. สมณสูฏ ของพระสมณะ โคดมสูฏ ผู้โคดม สุนทรี
ยังนามสมรี มารดา ให้ดายแล้ว นิฏฐมี ฐาน ไปแล้ว มาดา-
ถวนบุตร ในระหว่างแห่งหยกอิ่มคือดอกไม้ (จินดาเน) ด้วยอ้น
คิดว่า มย อ. เรา ท. ปฏิจจา สถาม จักปกิ ด ปาปกม ซึ่งกรรม
อันลาม สถูตา กดิ อันพระสถา ทรงกระทำแล้ว อิติ ดังนั้น ๆ
ราชา อ. พระราชา อน ตรัสแล้วว่า เตฌนี ถ้าฉายั้น
ดูมเห อ. ท่าน ท. จุณอ งไปดิ อาภินตก จงเที่ยวไป นคร
ตลอดพระนคร อิต ดังนี้ ๆ เต ติดอิยา อ เดรียติ อา. เหล่านั้น
วฎวา กล่าวแล้ว ( วจนานิ) ซึ่งคำ ท. อันมีคำว่า ดูมเห อ. ท่าน ท.
ปสอจ งดงุ ญามิ ซึ่งกรรม สมานิ ของสมณะ ท. สวยปฏิติเตมิ
ผู้เป็นหลากของพระคเณดอ ดิโดกนี ดั่งเป็นต้น นครวิถู
ในสนามในพระนคร ท. อมรอุ ได้ไปแล้ว นิรสนามาว สู่ประดุ
แห่งพระราชันเวณี รุญโอ ของพระราชา ปุน อีก ๆ ราช อ.
พระราชา อาโรปตวา ทรงยังราชบูบูให้หยิบกันแล้ว สรีรี้ ซึ่งสรีระ
สุขูรียา ของนสมุนที อุอุ ก็ สุเป ดา เวน อรยสาวกา ซึ่งอรยสาวกา ท. ววดา