คำฉันพระธีรมฺทําทรงถูกฉาย - ภาค ๓ : หน้า 100/244

ประโยค - คำฉันพระธีรมฺทําทรงถูกฉาย ยกศพแปล ภาค ๓ - หน้า ๑๐๐ ร้องไห้แล้ว ปรินทีววีว รำไรแล้ว (จินตดาว) คิดแล้วว่า มัย อ. เรา ท. นิรุตสราม จักนำออกไป ด กำ ก็ช่างนากิน อิต ดังนี้ อุดสัญญา วิดฉันอยู่ มาหสมุทธ์ ซึ่งมหสมุทธ์ มุขตฤทธ์ ด้วย จะออกแห่งปกา ท. กิ้มสุ ลำปาแล้ว บูเฟฟี เม็นในกลอ่น อิต ดังนี้ อาหารววา ทรงนามแล้ว อดีดี วัดดู ซึ่งเรืองอันล่วงไปแล้ว กากชาติก ยังชาตอันบันทึกกติเท่ากล้ว อิต นี้ ว่า อภิบุญ ออกฺหนุก อ. ตาง (โน) ของเรา ท. สมูตา ลำแล้ว จ อึ่ง มู่ อ. ปาก ปรีสู- สติ ย่อมชูชิด มัย อ. เรา ท.โอมาม จงด น ปารม จะไม่วิด (อิ) เพราะว่า มโหทธี อิท ทุกข์ อ. ท. โอรมาม จงง น ปารม จะไม่วิด (อิ) เพราะว่า มโหทธี อิท ท. ทูลแรม จงด ซึ่งป้านัน วูฤติ ย่อมควร ตุมแห อ. เธอ ท. นิทุกขา จักเป็นผู้มีทุกข์ออกแล้วย ภวิสสุด จักเป็น เวี ว่าสออาการอย่างนี้ อิติ ดังนี้ อาตสบได้รง ภาคิตแล้ว คาถา ซึ่งพระคาถา ท. อิฐาเหล่านี้ว่า