ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๓ - คำบูชาพระบิดามารดา ยกพัทธีเปล ภาค ๓ - หน้าที่ 55
ปรัส ชนาน ของชน ท. เหลาอี๋น ยา ภูสี
(โอปุนโมโต ปุกคโล) ราวะ อ. บุคคล โปรี
อยู่ ่งแกลบ ปน แต่ว่า(โอ ปุกโล)
อ. บุคคลนั้น ฉนาติ ย่อมปิดปิด (วชาชน)
ซึ่งโทษ ท. อุตโทน ของตน สิโอ วิว ราวะ
อ. นายพรานนก (อานทุนโต) ปกปิดอยู่ กัล
ซึ่งอัดภาพ กิดา ด้วยเครื่องปิด ดิด ดังนี้
(อุไท) อ. อรรถว่า วชุ่อ อ. ไทย คือว่า ขลีติ อ. ความ
พลังพลาด ปรมสุ ปุกคลาส ไม่ของบุคคลอื่น อนุมติปี แม้อื่นมี
ประมาณน้อย (ปุกคลน) อนุบุคคล สุขสุธี เห็นได้ง่าย ถือว่า
ลูกออา ปลีกลู่ เพื่ออิ้นเห็น สุขแนอ โดยยังนั่งเทียว ปน
ส่วนว่า อติชนติปี วชุ่อ อ. ไทย แม้อันใหญ่ยิ่ง อุตโทน ของตน
(ปุกคลน) อนุบุคคล ทุกทัล เห็นได้โดยง่าย (อิติ) ดังนี้ ตุดบ
ปกสในบท ท. เหล่านั้นหนา (ปกสุ) แห่งบวว่า สุขสุธี อิติ
ดังนี้ฯ
(อุไท) อ.อรรถว่า เตนเอว การเนิน เพราะเหตุนี้นั่นเทียว
โส ปุกโล อ. บุคคลนั้น โอปุนโต ย่อมปรี ย วชาชันึ่งโท
ปรัส ชนาน ของชน ท. เหลาอี๋น สุมุชามาติ วิเคราะห์บอล ได ที่ ท.
มีทามกลางแห่งสงษ์เป็นต้น อูฏอฐาน ตุวา ภูสิโอปุนโต
ปุกโล วิยะ ราวะ อ. บุคคล ผู้นับอยู่แล้ว ในที่อูน สูง โปรยอยู่
ซึ่งแกลบ (อิติ) ดังนี้ (ปกสุ)แห่งว่าปรัส อิติ ดังนี้ฯ