ข้อความต้นฉบับในหน้า
แต่อหิลก ทฬุถราย ครับตั้งขึ้นแล้วแต่แหลกนั้น
บาทดี ย่อมกัดกิน ต่ออ อยู่ ซึ่งแหลกนั้นนั่นเทียว
อิว ฉันใด กมมาน อ. กรรม ม. สานิ ฉันเป็น
ของตน เนยตุ๊ ย่อมำไป อัครโธนาจริน ปูคลี
ซึ่งบุคคลผูมีปฏิบัติประพฤตอ่งซึ่งปัญญาเซว่าโรน
ทุกดติ สุตกิติ เอ๋ ฉันนั้น อิต ดั่ง นี้ ๆ
(อนุโค) อ. อรรถวา ออโต้ แต่ลิอี อิต ดั่ง ตกุก
ปทสุ ใบทพ ท. เหล่านั้นหนา (ปทสุ) แห่งว่าา อยาส อิต ดั่ง นี้ ๆ
(อุตโค) อ. อรรถวา สมุทรหิตดา ตั้งขึ้นพร้อมแล้ว (อิต)
ดั่งนี้ (ปทสุ) แห่งบว่่า สมุทราย อิต ดั่ง นี้ ๆ
(อุตโค) อ. อรรถวา อุตุจิตดา ครับตั้งขึ้นแล้วโอ โอ
แต่เหลกนี้น (อิต) ดั่ง นี้ (ปทสุ) แห่งบว่่า ทกุฤาย อิต ดั่ง นี้ ๆ
(วิจฉุโย) อ. วิทฉัย (เปท) ในบทว่า อธิโมวาน อิต
ดั่งนี้ (ปณุตเตน) อันบัณฑิต (เวทนาพูโร) พิงทราม ๆ จตุตาโร
ปุณย อิง ปริญญชู อุตุ เอติ ปุณยเศร (โหติ) อิติ ปุณญาจิตวา
ปริญญชนปุณยา อ. ปุณญอันเป็นเครื่องพิจารณาเฉพาะ ซึ่ง
ปัจจัย ท. 4 อ. การบโรค (ภาคอ) อันพระผูมีพระภาคเจ้า
วุดจิต ย่อมครัสรียก โชนว่าโชน่า (ปูกโล) อ. บุณกาล อติภูมิวา
ก้าวล่วงแล้ว อิ โชน ยงปัญญาซ่าว่าโชน่านั้น อรุนโต ประพฤติอยู่
อธิโมวาจี นาม ชื่อว่า ผู้มีปกิราวังซึ่งปัญญาซ่าว่าโชน่าแล้ว
ประพฤติ ๆ