พระบรมธาตุและการสถาปนา คัณฐีพระธัมมปทัฏฐกถา ยกศัพท์แปล ภาค 7 หน้า 160
หน้าที่ 160 / 244

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับพระบรมธาตุที่ถูกสถาปนาในภาค ๗ กล่าวถึงรายละเอียดของภาพภูมิทัศน์ในพระนครและบุคคลที่เกี่ยวข้อง รวมทั้งการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์และกรรมที่เขาทำในโลกนี้ เมื่อกล่าวถึงคำสอนที่นำไปสู่ความเข้าใจในเรื่องความเป็นไปของพระศาสนาในแง่มุมต่างๆ.

หัวข้อประเด็น

-พระบรมธาตุ
-การวิเคราะห์ในภาค ๗
-ความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์และกรรม
-คำสอนทางพระศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - คำฉันพระบรมธาตุที่ถูกสถา ยกพัทเปิด ภาค ๗ - หน้าที่ 160 กล่าวแล้ว (วานนี้) ซึ่งอาท ท. อนันต์ว่า ตุมเผ่า อ. เธอ ท. นางค์ ซึ่งธรรม สมานิ น ของสมมะ ท. สายปฏิคันธ์ ผู้เป็นหลวงอองศักดิ์บูรณ์รึก อิติตาจินี ดังนี้เป็นต้น ขอยูเนียม โดยมาก องโกลสนา วิจารณีย์ ย่อมเที่ยวไปอยู่ ภิกษุ ซึ่งภูก น. อนุโดนคับ ปี ในภาย ในแห่งพระนครบ้า ง พื้นนครป้า ในภายนอก แห่งพระนครบ้า ง อรนเจลสุปิ ไปบ่า ท. บ้าง ๆ ภูกู อ. ภูกู ท. อาโรนีอัส กรุบกูลแล้ว ปวดตี้ ซึ่งความเป็นไปนั้น ตกกดสูส แก่พระตกดต ๆ ( สตาคา ) อ. พระศศดา วดขา ตรัสแล้วว่า เตนหิ ถ้อยอั้ยงั้น ตุมเหยี แม้ อ. เธอ ท. ปฏิ โชเนท จงโจกต์ตอบ เอว อย่างนี้ เต มนุษเสส กะมนุษย์ ท. หล่านั้น อิติ ดังนี้ อาท ตรัสแล้ว คำว่า ซึ่งพระตกดา อืม นี้ว่า อุตตวาที ปุกโล อ. บุคคล ผู้มีปฏิคิดคำซึ่งคำ อันไม่มีแล้ว อุปติ ย่อมเข้า ถึง นิริ ซีงเนทร วาปี แม่รู้ว่า โย ปุกโล อ. บุคคลใด ตุวา กระทำแล้ว อาหาร กล่าวแล้วว่า อห อ. เรา น กฐิ ย่อมไม่กระทำ อิติ ดังนี้ เต ผา อ. ชน ท. หล่านี อุโฆปิ แม้ทั้งสอง มนุษา ผู้เกิด แต่มนุ นิสินทุมา ผู้มีกรรมอันทราม ปัจจ ละไปแล้ว ปรดต โเลย ใ นโลกอื่น สมา เป็น ผู้เสมอกัน วณุฏิ ย่อมเป็น อิติ ดังนี้ ฯ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More