ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำฉันพระบรมธาตุที่ถูกสถา ยกพัทเปิด ภาค ๗ - หน้าที่ 160
กล่าวแล้ว (วานนี้) ซึ่งอาท ท. อนันต์ว่า ตุมเผ่า อ. เธอ ท. นางค์ ซึ่งธรรม สมานิ น ของสมมะ ท. สายปฏิคันธ์
ผู้เป็นหลวงอองศักดิ์บูรณ์รึก อิติตาจินี ดังนี้เป็นต้น ขอยูเนียม โดยมาก องโกลสนา วิจารณีย์ ย่อมเที่ยวไปอยู่ ภิกษุ ซึ่งภูก น.
อนุโดนคับ ปี ในภาย ในแห่งพระนครบ้า ง พื้นนครป้า ในภายนอก
แห่งพระนครบ้า ง อรนเจลสุปิ ไปบ่า ท. บ้าง ๆ ภูกู อ. ภูกู ท.
อาโรนีอัส กรุบกูลแล้ว ปวดตี้ ซึ่งความเป็นไปนั้น ตกกดสูส
แก่พระตกดต ๆ
( สตาคา ) อ. พระศศดา วดขา ตรัสแล้วว่า เตนหิ ถ้อยอั้ยงั้น
ตุมเหยี แม้ อ. เธอ ท. ปฏิ โชเนท จงโจกต์ตอบ เอว อย่างนี้ เต
มนุษเสส กะมนุษย์ ท. หล่านั้น อิติ ดังนี้ อาท ตรัสแล้ว คำว่า
ซึ่งพระตกดา อืม นี้ว่า
อุตตวาที ปุกโล อ. บุคคล ผู้มีปฏิคิดคำซึ่งคำ
อันไม่มีแล้ว อุปติ ย่อมเข้า ถึง นิริ ซีงเนทร
วาปี แม่รู้ว่า โย ปุกโล อ. บุคคลใด ตุวา
กระทำแล้ว อาหาร กล่าวแล้วว่า อห อ. เรา น
กฐิ ย่อมไม่กระทำ อิติ ดังนี้ เต ผา อ. ชน
ท. หล่านี อุโฆปิ แม้ทั้งสอง มนุษา ผู้เกิด
แต่มนุ นิสินทุมา ผู้มีกรรมอันทราม ปัจจ
ละไปแล้ว ปรดต โเลย ใ นโลกอื่น สมา เป็น
ผู้เสมอกัน วณุฏิ ย่อมเป็น อิติ ดังนี้ ฯ