คำสัตย์พระปรมินทราสถิตในพระมหากษัตริย์ : หน้า 203/244

ประโยค - คำสัตย์พระปรมินทราสถิตในพระมหากษัตริย์ ยกพืทาเปล ภาค ๓ - หน้าที่ 203 กาลิสรุณา หฤทธีขอ ประเสริฐ รมย์เย นาความ คาหิโตสุด ตัว อันพระราชผู้ทรงเป็นใหญ่ในแผ่นดินซึ่งเรียกว่ากสิ ทรงส่งไปแล้ว ซึ่ง นายหัตถากรย์ ทรงนามหัตถากรย์ให้รับชานแล้ว ในป่าไหมไม้ กากกิ่ง อันเป็นที่ดั่งแห่งความเมตตา (โหด) ย่อเป็น ๆ (อุตโท) อ. อรรถว่า ติชมมนโต ตัวมีความเมตตา (อิตติ) ดังนี้ (ปทสา) แห่งว่าก กฎกูปกตา อติ คึงนี ๆ หิ จริงอยู่ มุกกดา ในกาลอันเป็นที่ผ่านมา หฤทธี แห่งช้าง ท. กุณฑลิกา อ. หมวดแผงหมู ท. ปิติชนุต์ ย่อมแตกทั่ว ตเสมิกาเล ในกาลนั้น หฤทธี อ. ช้าง ท. น คณุตติ ย่อมไม่คำนึงถึง องกูล ว่า ซึ่งขอหรือ ลูกน้อง วา หรือว่า ซึ่งปฏิ โทมัร วา หรือว่า ซึ่ง โทมรฑ์ อุณฑา เป็นสัตว์วัวร้าย วนวดี ย่อมเป็น ปฏิยาป ก็โดยปกติ ปน ส่วนว่า โสธนาลโก อ. ช้างอื่อธนปลกะนะ อดิธโท เป็นสัตว์วร้ายยื่นมันเทียว (โหติ) ย่อมเป็น เทน การณน เพราะ เหตุนี้ (วานัน) อ. พระดำรัสว่า กฎกูปกตาโน ทุนิวามโโย อิตติ ดังนี้ (สุตกา) อันพระศาสดา วุฑฺฏิ ตรัสแล้ว ๆ (อุตโท) อ. อรรถว่า โสธนาปลกะ อ. ช้างอื่อธนปลกะ นั่น (หฤทธีญฺน) อานนายหัตถากรย์ น พุกโฐ ไม่พูดแล้ว ปัน diameter (โสธนาปลกะ) อ. ช้างอื่อธนปลกะนั่น (หฤทธีญฺน) อานนายหัตถากรย์ เนตวา นำไปแล้ว หฤทสลาส ส่งโรงแห่งช้าง ปริก- จิปปวา ยังลูกคาให้อ้อมรอบแล้ว วิจิตรสายนา ด้วยมานอันวิจิตร