ความสำคัญของจิตใจและกรรมในชีวิตมนุษย์ : หน้า 28/244

ประกอบ : พระจุล-กัญญา พระบึรมัมปฐพ์ถูก ยกศพนำแปล ภาค 1 - หน้า 28 จับแล้ว ภิตติออที่สุด จนณส ในที่ ท.มีเขเป็นต้น ญฺฏวา รู้แล้ว โอโลคภาว ซึ่งความเป็นอันแลค อุดตโน ซึ่งออนโลคโนโด วิจ อ เป็นผู้พึ่งลังง่าไม่ณดควยด่วย องฺวาติ โก วิจ อ เป็นผู้ เพียงดังว่ามใจอัปส่งไปแล้วในการอืนด้วย นิทฤายนโต วิจ อ เป็นผู้ เพียงดังว่าประพฤติลับอยู่ด้วย หุวา เป็น สุตฺจณวา กำหนด แล้ว ปมาท ซึ่งความประมาท มนฺสาณา แห่งมนุษย์ ท. อนุปติวา โผลงแล้ว (มนุสเสส) ครั้งเมื่อมนุษย์ ท. สุข อิติ วาณุตฺสวา กล่าวอยู่ว่า สุข ดังนั้นนเทียว คเห็ดว่า คบเอาแล้ว มูมู่ วฏฺฐิ ซึ่งวัตถุอุทัยยังปากให้เต็ม ภาชนะ จากภาชนะ ปลาตี ย่อมมินหนีไป ยะฉา ฉันใด อริริกุปฺโล แม อ. บุคคลผูไม่มีความละอาย ปวิตฺวา เข้าไปแล้ว คาม สู่บ้าน สุภู พร้อม ภิกฺขูติ ด้วยภิกฺขุ ท. วิกาญฺติ กำหนดอยู่ อาทิคฤุฐานทินี จนานี้ ซึ่งที่ ท. มีที่แห่งข้าวอายุและ ภัตเป็นต้น ภิกฺขู อ. ภิกฺขุ ท. จริวา เทียวนแล้ว ปินทยุ เพื่อ บินทบาท ตกุก คาม ในบ้านนั้น อพาย ถออแล้ว ยานมนต์ฤู อาหาร ซึ่งอาหรณ์อันสำคัญเป็นเครื่องอัดภาพให้เป็นไป คนถวาย ไปแล้ว อาสาสลด สู่ภาถอันเป็นที่นั่ง ปูฉนฺวณดตฺ พิจารณาอยู่ ปีวิตวา ดื่มแล้ว ยาคู ซึ่งจามายู คฤูญา กระทำไว้ในใจอยู่ กมมุฐาน ซึ่งกรรมฐาน สขฺญาเนฺุติโ สาธยายอยู่ สมนุมชุนฺดิโ กวาค อยู่ อาสาสลด ซึ่งศาลาอันเป็นที่นั่ง นผ ส่วนว่า อยู่ อริรุกฺุปฺโล อ. บุคคลผูไม่มีความละอายบ่อย อกวา ไม่กระทำแล้ว กิจฺอิ จะ何ไร ฯ คามภูมิใจ ว เป็นผูมหน้าเฉพาะตำบ้านเทียว โหติ ยอมนิอ โส