คำสอนเกี่ยวกับความละอายและความกลัวในพระพุทธศาสนา : หน้า 26/244

ประโยค - คำฉัตรพระมิมาปฏิรูป ยกศพหน้าแปล ภาค 3 - หน้าที่ 26 เรื่องจุฬาภิกขุ ๖. ๑๙/๕ ตั้งแต่ สดา ภิกขเว อธีรโก นาม ปคุโฒ เป็นต้นไป. สดา อ. พระศาสดา วดวา ตรัสแล้วว่า ภิกขเว คู่ก่อน ภิกษุ ท. อธีรโก นาม ปกโล อ. บุคคลอ้างว่ามีความละอาย ปคุโณ เป็นคณะนอง กากสีโล เป็นผู้เช่นกันด้วยหญฑุวา เป็น ฑิวา ตั้งอยูแล้ว อนสนธยา ในการแสวงหาอุปไม่ควร เอกวิสติ- วิทยา อันย่อม ๒๑ ชีวิต ย่อมเป็นอยู่ สุข สบาย ปาน ส่วนว่า หิริโอตตัปสม’on ปกุลโล อ. บุคคล ผู้ถึงพร้อมแล้วด้วยความ ละอายและความกลัว ชีวิต ย่อมเป็นอยู่ ทุกข์ ลำบาก อดีต ดังนี้ อทส ได้ทรงภาคแล้ว คาถา ซึ่งพระศาสนา ท. อธิษฐาน นั้นนี้ว่า อธิษฐาน ปกุลโล กาญจริน เช่นนาน ปญฺญนินทนา ปคุโณ สุกิจเชน ชีวิต อง อนบุคคล ผู้ไม่มีความละอาย ผู้กล้าเพียงดังว่า ผู้มปกติ กำจัด ผู้แก้ไปโดยปกติ ผู้ค้านอง ผู้รักษามอง แล้ว เป็นอยู่ สุขา เป็นธรรมชาตินเป็นอยู่ โดยง่าย (โหติ) ย่อมเป็น ๆ ส่วนว่า ทิริมนตา ปกุลโล นิจจิ สุกิจเชน อสิโน อปคุโลน ทุขัรชีวน ปลุตตา (ชีวีติ) อ. อนุคคนผู้