ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำสัตย์พระธรรมปิฎก ยกคำที่เปิดเผย ภาค ๓ - หน้าที่ 133
เรื่องนายทารุสภิกขะ
๒๒. ๑๐๘/๙ ตั้งแต่ อาสุต สภา มหาร์น น เกาศ เป็นต้นไป
อ ส ตั้งนั้น สภา อ. พระศาสดา ฐวา ตรัสแล้วว่า มหาราช
ดูเมื่อมาหาปิฎก พุทธานุสติเอว อ.การตามระลึกถึงพระพุทธเจ้า
นันเทียว ภาวนา เป็นอุดมการณ์เครื่องรักษา (โหติ) ย่อมเป็น เกราะ
อย่างเดียว น หมได้ นปะ ก็ จิตต อ. จิต เศษ ชนาน ท. เหล่าใด
สุภาวติ ให้เป็นดีแล้ว ฐพุทธเจน ธานน โดยฐานะอันอึฉัง ๖ กิจจิ
อ. กิจ อนุญาณ ฐภูวารณฺ วา ด้วยอัญรักษาและอันป้องกันอย่างอื่น
หรือ มนต์ตสรี วา หรือว่า ด้วยมนต์และโอษฏา น.ดูกี ย่อม
ไม่มี เตส ชนาน ก.เหล่านั้น อิทิต ดังนี้ อาสุต รณโถ แก่
พระราชนัน ทุสนโน เมื่อตรงภายแล้ว ฐฐานนี ซึ่งฐาน ๖ ท.
อาส ได้ทรงกายแล้ว กา ซึ่งพระกถก ท. เป็น ลำดับว่า
สติ อ. สติ ยัส ชานน ทน่ค
พุทธคตา เป็นคุณชาตไปแล้วในพระพุทธเจ้า ณจุจิ
เป็นนิจ ทิวา ใบกลางวันด้วย รตโถ ใบ
กลางคืนด้วย (โทติ) ย่อมเป็น (เดช ชนา) อ. ชนะ
ท. เหล่านั้น โคตมสวาก เป็นสวรรคของพระโคตม
(ุฏฐานา) เป็น ปูชนบุตร ตื่นอยู่ สุปปูทธิ
ตั้นแล้วด้วยอิต สาา ในกลางทุมือ อ อึ่ง สติ
อ. สติ ยัส ชานน ทน่ค ของชน ท. เหล่าใด ธมมคตา
เป็นคุณชาตไปแล้วในพระธรรม นิจจิ เป็นนิจ ทิวา