คํานิยมพระมงกุฎเกล้า : หน้า 187/244

ประโยค - คํานิยมพระมงกุฎเกล้า - หน้าที่ 187 เสรี ซึ่งลูกคร ปิดิต อันทกแล้ว จบปาโต จากแหล่ง สูงคาม ในสงคราม หิ เพระว่า พฤฒโน อ. ชนมาท ทูลสิโอ เปนผู้มีสิคลัว (โหติ) ย่อม เป็น ชนา อ. ชน ท. นยนต์ ย่อมนำไป ทนูติ วาหนึ่ง ซึ่งพาหนะอันบุคคลฝึกแล้ว สมดี ที่เป็น ที่ประชุมราช อ. พระราชา อภิฤทธิ์ ย่อมเสด็จ ขึ้นเนพะ ทนูติ วาหนึ่ง สุภาพนะอันบุคคลฝึก แล้ว โย ปุคคลใด อุบลรติ ติติกุกิย ย่อม อดลั้น อติวาวุฒิ ซึ่งอันบุคคลพึงกล่าวว่าล่วง เกินได้ (โหติ ปุคคลอ) อ. บุคคลนั้น ทนูติ ผู้ฝึกแล้ว เสฏฐโอ เป็นผู้ประเสริฐที่สุด มนุษยสตู ในมนุษย์ ท. (โหติ) ย่อมเป็น อุตตวา จ อ. ม้าดร ท. ด้วย อานนท์ สินธรา จ อ. ม้าศรีพร ท. ตัวอาหนา ไปด้วย กุญชรา มหานาค จ อ. ชั่งตัวประเสริฐเชือก ใหญ่ ท. ชื่อว่ากุญชรด้วย ทนูตา ตัวอันบุคคล ฝึกแล้ว ว่าร เป็นสัตว์ประเสริฐ (โหตุติ) ย่อม เป็น อุตตนุโต ปุคคล ใฃบุคคล ผู้ดีตนอัน ฝึกแล้ว ว่ร เป็นผู้ประเสริฐ วิโต อุตตาติ- วาหนโต กว่าพาหนะมีอัคระเป็นต้นนั้น (โหติ) ย่อมเป็น อติ ดินนี้ ๆ