การบำรุงสุขและมรรคาในคติธรรม คัณฐีพระธัมมปทัฏฐกถา ยกศัพท์แปล ภาค 7 หน้า 240
หน้าที่ 240 / 244

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงความสำคัญของสุขในชีวิตและการปฏิบัติโดยชอบตามแนวทางที่พระพุทธศาสนาสอนว่า สุขคือเหตุแห่งความสุขในโลกนี้ การปฏิบัติที่ถูกต้องคือการทำให้เกิดความสุขและเป็นที่ยอมรับของสังคม นอกจากนี้ยังกล่าวถึงการบำรุงมรรคาในชีวิตที่นำไปสู่ความเป็นสุขที่ยั่งยืนอย่างแท้จริง โดยมีการอ้างอิงถึงพระผู้มีพระภาคเจ้าและแนวทางการปฏิบัติที่เหมาะสมเพื่อให้ผู้ปฏิบัติดำเนินไปอย่างสุขสงบในชีวิต

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของสุข
-การปฏิบัติโดยชอบ
-มรรคาในพระพุทธศาสนา
-การบำรุงความสุข

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ถวายูษี สุขา อิติ ดังนี้ (อดโถ) อ.อรรถวา ปน กี ยฺดาอนุสราน ปุณฺฑดาวกา กำ ปุณฺฑกมุนออ า บุญธรรม อนุญาตรมьนต์ั้่งไลน์แล้ว กระทำแล้ว ตามอัชฌาย์อย่างใดนั้นเทียว สุข เป็นเหตุํานังชิ่งความสุข มรณาเล ในกาลอันเป็นที่ย targetedวย (โหติ) ย่อมเป็น (อิต) ดังนี้ (ปฐส) แห่งบวชา ปุณฺยํ อิติ ดังนี้ (อดฺโถ) อรรถวา ปนึง สกุลสส วกุณฺฑนสส ปหานสุขา อรทตุอวา อ.ความเป็แนบพัธออกันตติ นับพร้อมแล้วว่าการะ ซึ่งทุกฺในวัฏฎะ ทั้งสิ้นนั้นเทียว สุข นาม ชื่อว่าเป็นเหตุํานังชิ่งความสุข อิมสุม โลโก ในโลกนี้ (โหติ) ย่อมเป็น (อิต) ดังนี้ (ปฐส) แห่งบวชา สุขพสฺ สุขํ ดังนี้. สมมาปฏิปุติอํ อ. การปฏิบัติโดยชอบ มาตร ในมรรคา มดเทยตา อิต ชื่อว่าความเป็นแห่งบุคคลผู้ถือกุลแก่มรา ควา สมมาปฏิปุอิติอํ อ. การปฏิบัติโดยชอบ ปิรณ ในบิดา เปดตาม เปดเตยตา อิติ ชื่อว่าความเป็นแห่งบุคคลผู้ถือกุลแก่มรา ควา ฯ มาดาปฏุปุณิ อุปฺฌาณอ อ.การบำรุง ซึ่งมรรคาและบิดา ท. นั่นเทียว (ภาคว) อันพระผู้มีพระภาคเจ้า ถิดิ ตรัสแล้ว อุเดนอปิปนท ด้วยบทแม้ทั้งสองฯ ท จริงอยู่มาดาปิใดโร อ. มรรคาและบิดา ท. ถวดา ทราว แล้ว อนุปุปนวา ซึ่งความเป็นอันไม่บำรุง ปฎกาน แห่ง บุตร ท. อุตตโน สนุตก ภูมิ นิหนนุต วา ย่อมฝังไว้ ซึ่งทรัพย์
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More