ปัญอสติกษ์: ภาค ๓ - หน้า ๘๑ : หน้า 81/244

ประโยค - คำนี้พระรมลปัทธถูกอาจกัดแปล ภาค ๓ - หน้า ๘๑ เรื่องปัญอสติกษ์ ๑๗.๖๐/๕ ตั้งแต่ เต กิร สุกิชิ ชนปาการิ จิติวา เป็นต้นไป. ก็ ได้บ่าว่า เต ภิกษุ อ. ภิกษุ ท. เหล่านั้น สุกิครัน เมื่พระศาสดา จิรวา เสด็จเทียวไปแล้ว ชนปากากิ สุ่ทาริใน ชนบท อากาศ เสด็จมาแล้ว สาวกวิสุทธิ์ สู่เมืองสาวกดี ปุน อีก นิสิตทิวา นั่งแล้ว อุปกรณ์สาลี ในศาลอันเป็นที่บำรุง กถุสู กล่าวว่าแล้ว มคคุต ซึ่งถ่ออคำอันเป็นเครื่องพรรณาชึ่งหนทาง อารถุ ปรารถ อุตตนา วิจิตราคมกี ซึ่งหนทางอันคนเที่ยวไปแล้ว นเยน โดย นัยอันมีคำว่า มคคุ อ. หนทาง อุศุกามาสุของบ้านโนน อุศุกามโด้ จากบ้านโนน สโม เป็นหนทางเสมอ ( โหติ) ย่อมเป็น มคโค อ. หนทาง อุศุกามาสุ ของบ้านโนน ( อุศุกามโด้) จากบ้านโนน วิสโมสร เป็นหนทางความเสมอไปปราศ from. ( โหติ) ย่อมเป็น ( มคโค ) อ. หนทาง ( อุศุกามสุ) ของบ้านโนน ( อุศุกามโด้) จากบ้านโนน สสกุโร เป็นหนทางเป็นไปด้วยก้อนกรวด ( โหติ) ย่อมเป็น ( มคโค ) อ. หนทาง ( อุศุกามสุ) ของบ้านโนน ( อุศุกามโด้) จากบ้านโนน อสกุโรี เป็นหนทางไม่มีอันก้อนกรวด ( โหติ) ย่อมเป็น อิติวาทินา ดังนี้เป็นต้น ๆ สตลว อ. พระศาสดา ทิวา ทรงเห็นแล้ว อุปนิสัย ซึ่ง