คำบูชาพระบรมปาทำอัษฎางคประดิษฐ์ : หน้า 29/244

ประโยค- คำบูชาพระบรมปาทำอัษฎางคประดิษฐ์ ยกศีรษะแปล ภาค ๗ - หน้าที่ ๒๙ อธิษฐานบูคโล อ. บุคลผู้ไม่มีความเมามะอายมัน ภูญูทิ ปัสสด อิม ปุคคล อิทธิ (วาวา) โอโลกามโนปนิ ผู้แม้อ่านภงษ์ ท. กล่าวแล้วว่า อ. ท่าน ท. จงมองวบุคคลนี้ ดังนี้ แลดูอยู่ อโนโลมโนวา เป็นผู้เพียงดังว่าไม่แลดูอยู่ อนถวาวิโต วิจ เป็นผู้เพียงดังว่ามิโอ้น ส่งไปแล้วในท่ีอื่น นิทธายนโต วิจ เป็นผู้เพียงดังว่าประพฤติดลอยอยู่ ปฏิญาณในโต วิจ เป็นผู้เพียงดังว่าคัลออจี ซึ่งลูกดุม สิวิต-- หนโตโต วิจ เป็นผู้เพียงดังว่าจัดแจงอยู่ วิจี ว่าจีร หุตวา เป็น_ ทุนโต ดล่าวอยู่ กมม อ.ร่างน ม ของเรา อสูทิ นาม ชื่อในน อติ ดิ มือธี ดั่งนี้ อุฑูรย์ ลูกฉายแล้ อาสน จาก อาสนะ ปวิศวี เขาไปแล้ว คาม สู้บ้าน อุปสุญฺวา เข้าไปหา แล้ว เคศ ในเรือน ท. วราภิไตดฺ ค้นตนกำหนดแล้ว ปโท แต่เช้าหนา เก่ คู่เรือน อญฺญโต หลังใดหลังหนึ่ง มรมานฺกวา ครั้นเมื่อประชุมแห่งมนุษย์ในเรือน ท. ปิยะ ปีแล้ว กวาวุ ซีง บานประดุ โกก หน่อยหนึ่ง นิสิทฺวา นั่งแล้ว กนุดนสุขฯ แม็ กรอย ๆ ทวาเร ใกล้ประดุ ปานนวา ผลิแล้ว กวาวุ ซึ่งบาน ประดุ เอกน ทุตตน ด้วยอุ้งจันทร์ ปวิสิติ ย่อมเข้าไป อนุโต ในภายใน อด ครั่งนั้น (เต มนสุขา) ออมนุท ท. เหล่านั้น ทิสวา เห็นแล้ว นำ ปุคคล ซึ่งบุคคลนั้น อามกาปี ผู้แม้มิปรารถนา (ติ ปุกคล ) ยิงบุคคลนั้น นิสิทฺวา ปาเสาเปาให้ยั่งแล้ว อาสน บน อาสนะ อักติ คติ ต เมตติ ย่อมถวาย ต วสิฏู ซึ่งวัตถุ่น