ข้อความต้นฉบับในหน้า
กาลไม่นาน วดวาม ตรัสแล้วว่า เออ จิตติ นาม ชื่อ อ. จิตนัน
จริง เทียวไปแล้ว จาริ สู่ที่จาริ นา นรมเมนด ฯ ในอารมณ์ต่าง ๆ ท.
ทีมตรุต คอลดครตรีนาน โสตลิกา ในาน ชื่อ อ. ความเป็นคือ
ความสุขดี นฤติ ย่อมไม่ร (ปุคคลสุด) แก่บุคคล อนิคุณหนุุตสุด
ผู้ไม่มออยู่ ด จิตติ ซึ่งจิตติ นสมา เพราะเหตนัน์ โโย อ. ความ
เพียรเป็นเครื่องประกอบ นิคคุณหน นในการมบม จิตติสุด ซึ่งจิต
(ปุคคลน) อันบุคคล คณีโฉ พิ๊กระทำ (เหตุอาริโอ) วิ
รวกะ อ. นายตัตตาจารย์ (ณีโรโต) กระทำอยู่ (โอ๊ค) ซึ่งความ
เพียรเป็นเครื่องประกอบ (นิคคุณหน) ในการบม มุตเหตุโกน
ซึ่งช่างตเมมันบ่งแล้ว องุสนัน ด้วยขอ อิติต ดังนี้ อาหาร ศรีลแล้ว
คำ ซึ่งพระศกาด อื่น นี้ว่า
ปุรุ ในก่อน อิติ จิตติ อา จิตติ อาจิ ได้
เทียวไปแล้ว จาริ สู่ที่จาริ นยินฤิก ตาม
อาการเป็นที่ปรารถนา ยุดถลากาม ตามอารมณ์เป็น
ที่ใคร ยกฌู ตามสบาย อชู ในวันนี้ อึม
อ. เรา นิคลิฤสุมาล จักมับ ตี จิตติ ซึ่งจิตนัน
โยนิโส โดยแยบคาย องุสลูกิโท วิ ราวะ
หนติ ซึ่งช่าง ปิฎิณะ ตัวมันแตกกว่าวแล้ว อิติ
ดังนี้ ฯ
(อุตโวด) อ. เนือความว่า ปุรุ ในก่อน อิตโต กาลโต แต่กาลนี้