ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโฒค - คำฉีพระมัมปฏิญาณ ยกพิพฑแปล ภาค ๑ หน้า 96
เกิด ตู่ อ. ท่าน ยุทธุโรป เป็นผู้รับอธิบายแล้ว ปฏิฤกเหตุ เพื่อ
รับเอาเฉพาะ ปฏิจิวรร ซึ่งมาตรและจิวรร มม ของเรา (อิส)
ย่อมเป็น น หามได้ ดีที ฉบับ นี้ (วนส ) ครับ เมื่อกล่าวว่า ภนูต
ข้าแต่ท่านผู้จริญ อาม ขอบรับ อภัย แม่ อ. กระผม ฉินเสศ คิด
แล้วว่า อธ อ. กระผม นปฏิกเหทสาม จักไม่รับเอา ปฏิจิวรร
ซึ่งมาตรและจิวรร ตุมหา ค์ ของท่าน ท. อดิ ดังนี้ อดี ดังนี้ เตน
อนุเณร อันพระอนุเณรรั้น ตูต ถา กกล่าวแล้ว อท กล่าวแล้วว่า
นวา แนะท่านผู้ไม้ อาวุโส ผู้มีอายุ ตู อ. ท่าน จินเสศ คิด
แล้วว่า สูงโ ค อ. ความข้อง โกจ อะไร ๆ อิ่มสม วิหาร ใน
วิหารนี้ มม ของเรา อุดิ มีอ้อ (อิติ) ดังนี้ กก หรือ อิติ
ดังนี้ ๆ
อิธโรป อนุโธ อ. พระอนุเณรรั้นกนี้ วาา ดังกล่าวแล้ว
ว่า นนูเด ข้าแต่ท่านผู้จริญ ปน ก็ บุญเห อ. ท่าน ท. มญดต
ย่อมสำคัญ เอว่า ดังว่า สูงโ ค ความข้อง โกจ อะไร ๆ
อิ่มสม วิหาร ในวิหารนี้ มม ของเรา ออดิต มีอ อิติ ดังนี้ ก็
หรือ เอโอ วิหารโร อ. วิหารนั้น วิหารโร เป็นวิหาร โร ของท่าน
ท. (ให้ดี) ย่อมเป็น อติ ดังนี้ อาทาย คือเอาแล้ว ปฏิจิวรร ซีง
บาตรและจิวรร ฆุนูกิม ออกไปแล้ว ๆ อตีโรมี มหาโโร อ. พระ
มหาโโรแน่นอนี้ นิยกมี ออกไปแล้ว ๆ เต เถ เรา อ. พระเณร
ท. เหล่านั่น อนุตุวา ไม่ไปแล้ว เอกภูตน อิป เมื่อนไหร่ทางสาย
เดียวกัน เอโก ๆ โร อ. พระเณร รูปหนึ่ง คุนนี้ ยิดเอาแล้ว มคคู่