คำอธิษฐานของพระภูมิมงคลที่ถูกต้อง : หน้า 112/244

ประโยค - คำอธิษฐานของพระภูมิมงคลที่ถูกต้อง ยกขึ้นเปิด ภาค ๓ - หน้าที่ 112 อาราธนา ว่า กิจเจือว วจีฎิวาดโต อุดมลา ลาภวาดโต อุดมธีร์ ปุณณตาย เพราะความเป็นคืออันได้ ในวิเศษ ท. มีมิน และทองเป็นต้นหนาหรอ หรือว่า ในสมบูรณ์ ท. มีมาตรและจิริว เป็นต้นหนา ซึ่งวัดถุงบางอย่างนั้นเทียว แล้วปราณา ยิ่งขึ้นไปกว่า วัดถูอุณตนได้แล้วนั้น ว่า อีกอย่างหนึ่ง พยาสตุมผลสม ชื่อว่าผู้มีอ่าน้อยแล้วในอารมณ์อันมีอย่างต่าง ๆ ในวารมูลเจริญยกที่ที่สุด การบูชา ว่า วตถุปปาเรส ปฏิทารส ว่า ย้ วัตถู (อุดมกา) ลูที โหติ ตตฺต ตกุตา วาดถูอา ลูกตาย เพราะความเป็นคือ อันอ้อง ในอารมณ์ ท. มีอารมณ์อันบุคคลฟังแจ้งด้วยอานุบูชา หนาหรอ หรือว่าในบริบูรณ์ ท. มีมิมอันบุคคลฟังแจ้งด้วยอานุบูชา เป็นต้น แล้วหนา อ. วัดถู เป็นวัดอุณตนได้แล้ว ย่อมเป็น ในวัดถู นันนั่นเทียว (อิติ) ดังนั้น (ปกสูล) แหงม่ว่า พยาสตุมผลสม อิติ ดังนี้ (อุตโต) อ. อรรถว่า สตุตนิก ซึ่งหมู่แห่งสัตว์ อูปคดี ผู้ เข้าถึงแล้ว นึก ถึงความหลับ (อิติ) ดังนี้ (ปทายวสุ) แหงว่า หมวดสองแห่งวา สุด คาม อิติ ดังนี้ (อุตโต) อ. อรรถว่า มาหานทีโอโม อ. หัวน้ำแห่งมันอันใหญ่ มหานที อันใหญ่ คุมภิวัติโต ทั่งลึกทั่งกว้าง อาถาย พาเอาแล้ว คาม ซึ่งชาวบ้าน เอารูบี ผู้มีรูปรอย่างนี้ สพพ ทั้งปวง สุนัขบี อาสาสุวา ไม่ยังแม้สูบให้เหลือ อนุภูโน โดยที่สุด คจูติ ย่อม