ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประกอบ - คำบูรพระธมป์ที่ถูกลวก ยกพักเปล ภาค ก - หน้าที่ 215
ยุกขา อ. ยัณย์ ท. กิฟนุติ เล่นอยู่ สานุา ด้วย
สามเนตรชื่อว่าสานุ ภิ ดังคิ ดังนี้ 1
( ยุกนี้น ) อ.นางนภิณี สุวา ฟื้นแล้ว วนิต ซึ่งจำ อุปสรรค
ของอุบาลกา ววดา กล่าวแล้วว่า
( ววนิ ) อ. คำว่า ยะ ชนะ อ.ชนะ ท. เหลากใจ
อุปสรรค ย่อมเข้าสู่ อุปสล ซึ่งอุปสรรค
อุบลรุกสมาคม คำมั่นพร้อมด้วยดีแล้วด้วยองค์ ๓
จากทุกสี จ ตลอดดีที๙ ด้วย ปญญาลิส จ
ตลอดดีที๙ ด้วย ยา ปญญาสู อญมมี ( ติ
ปญญาสถ คีรี จ) ตลอด - อ. ดิถีที๙ แห่ง
ปกิณิโต คีรีที๙ แห่งปกิณีนันด้วย ปรัชญาปริญจ จ
ตลอดปกิณีอันบุคคลพึ่งบริหารด้วย จรุณี ประะ
พฤติอยู่ พุทธมิ่ง ซึ่งพรหมมรรรณ์ ยุกขา อ.
ยุกข ท. คิพนุ เทอมไม้เล่น เทกิ ชนกี ด้วย
ชน ค. เหล่านี้ ( อิต ) ดังนี้ อรทิตย์ ของพระ
อรหันต์ ท. เต สุต อันทานฟังแล้ว สานุ เป็น
ค่ายังประโยชน์ให้สำเร็จ ( โหติ ) ย่อมเป็น อิต
ดังนี้
อาท กล่าวว่า
ดูร อ. ท่าน วชิราภิ จงกล่าว อีก วงนี ซึ่ง
คำนี้ว่า ดูร อ. ท่านมา อากสิ อย่าได้กระทำ