ประโยคคดี - คดีคู่พระมาพบที่ถูกตาอก ยกพักแผล : หน้า 222/244

ประโยคคดี - คดีคู่พระมาพบที่ถูกตาอก ยกพักแผล ภาค ๑) - หน้าที่ 222 อิติ จิตติ นาม ชื่อ อ. จิตติ จิรอ ตี้ ไปแล้ว จารึก สู่ที่รัก อามามเมณ ในอารมณ์ ท. รูปที่สม มีรูปเป็นต้น เย็นฉุก คือตา ดอุภา) เยน อากาเรน อิจิต ตสส อาการสุข แห่ง-อ. ตน ย่อมปราณา โดยอาการใด แห่งกิเลส ท. มีราคาเป็นต้น อารมณ์นั้น ยอดสุข ชื่อว่าตามอารมณ์เป็นที่ใคร วา แสน เพราะอำนาจ ยุคฤูด อารมณ์นั้น ยาลลูญ ชื่อว่าตามสบาย ยา วิรานุสส จิตสุดสุข จิตสุดสุข สู่ โชติ ตาเอต วีรนโต เพราะ -อ. ความสบาย ย่องมี แก่ดีอัน เที่ยวป่าดาย โดยอาการใด เที่ยวไป โดยอาการนั้นเทียว ทีมรุตู ตลอดครรษน อบ๊ ชู ในวันนี้ อำ อ. เรา นิคคุณทัสสม จำนง ตีติ ซึ่งจิตนั้น โนิโลมสักการณ ด้วยอาการทำไว้ในใจโดย แยกกาย คือว่า น ทสุสาม จักไม่ให้ วิตกกิเลส เพื่ออนาคตล่วง อุสส จิตสุดสุข แก้วันนั้น องูสถาคาโห วิญ วิบา อ. บุคคลผู้อื่น ซึ่งขอ เนะ ใผส ลาด หฤอาริยสุขาโต ผู้อ่านนิรัติเติบและเข่า นายหัตถาคารย์ (นึกคุณหนุ่มโต) ข่มอยู่ หฤดี ซึ่งช้าง ปฏิณัน ตัว มมีแตกทั่วแล้ว คือว่า มดู่ ต้วมาดมันแล้ว อนุเสน ด้วยอารม ดีดี กี สุตสา คาถาย แห่งพระคาถานั้น (ปุณณกเตน) อนันต์ติ (เวทพุโฬ) พิพากร ฯ