การวิเคราะห์พระคาถา อิม : หน้า 51/244

ประโยค ๑ คำฉ ซึ่งพระคาถา อิม นี้ว่า อุกคี อา. ไฟ ราดโม อันสมอด้วยราคะ นฤดี ย่อมไม่มี โข อ. ผู้จ๋อ โทสะโม อันสมอ ด้วยโทะ นฤดี ย่อมไม่มี ชลา อ.่าย โมสม ฉันสม ด้วยโมทะ นฤดี ย่อมไม่มี นที อ. แม่น้ำ คุณาฯสม อันสมอด้วยคันหา นฤดี ย่อมไม่มี อิติ ดังนี้ ๆ ( อตโต ) อ. อรรถว่า อุกกคาออชครคามูอีลอคาท โห ค อ. ผู้ซึ่ง ท. มีผู้จุ๋อคืออักษรและผู้จุ๋อคือสื่อและผู้จุ๋อคืออัศจ เป็นต้น สุก์โกนิต ย่อมอา คุณอุฑี เพื่ออัตบ เอามีเออ อตฺตวา ในอัตวาผันหนึ่งนั้นเทียว ปน ส่วนว่า โทสะฤคโต อ. ผู้จ๋อคือโทษา คุณาฯ ย่อมจับ เออกุตอา โดยส่วนเดียวนั้นเทียว อิติ เพราะเหตุนั้น อโ โห นามชื่อ อ. ผู้จ๋อ สมอ อันสมอ โทษนะ ด้วย โทะน ฯ คำว่า อ. ผู้จ๋อ สมอ อันสมอ โทษนะ ด้วย โทะน ฯ ย่อมไม่มี ( อิตติ ) ดังนี้ ( ปกสูตร ) แห่งว่า โทษโม อิตินี่ ๆ