การวิเคราะห์พระธรรมปาฏิบาล : หน้า 165/244

ประโยค - คำนี้พระธรรมปาฏิบาล เราก็พิมพ์คอป- หน้าที่ 165 ( อภิไต ) อ. อรรถว่า อุปเสวนาโต เข้าไปเสพอยู่ ท่า ร ซึ่ง ทาระ ปรสุท ปรสุท ของบรรอื่น อุปปจาริ ชื่อว่าผู้ปกติประ- พฤติบนอกทาง ( อิติ ) ดังนี้ ( ปกสุข ) และว่า ปราณถามว่า อดี ( อติ ) ดังนี้ ( ปกสุข ) แห่งบทว่า อุปฺบลามา อิติ ดังนี้ๆ ( อติ ) อรรถว่า ( อุตตา ) อ.ตน อิญฺจิ ย่อมปรารถนา ขนา โดนประการใดี ( โสณิโร ) อ. นรงนัล อลิกว่าา ไม่ได้แล้ว เสยุม ซึ่งการนอน เอว่า โดยประการนั้น ลกฑิ ย่อมได้ เสยุม ซึ่ง การนอน กาล ตลอดกาล ปริศุทมา เอว อันฉันหน่อเน้นเทียว อนิจิตติ คณตกไม่ปรารถนาแล้ว ( อิติ ) ดังนี้ ( ปกสุข ) แห่งว่า นินทามเลยอยู อิติ ดังนี้ ๆ ( อติไต ) อ. อรรถว่า อย่ อุปฺบลามา โล จ. การได้สึงเหตุ มิใช่บุญนี้ด้วย เตน อุปฺบเน นิรสงฺขาดา ปาปิยา คติ จ อ. คติ อนลามกอนนตีทนบพร้อมแล้วว่าระ เพราะเหตุใบ smug่นนั้นด้วย โหติ ย่อมมั สตู นรสุดา แค่นั้น เออ อย่างนี้ ( อิติ ) ดังนี้ ( ปกสุข ) แห่งว่า อุปฺบลามา โล จ อิต ดังนี้ๆ ( อติไต ) อ. อรรถว่า รติ อ. ความมินี สุทธิ กับ อฏิกิยา ด้วยหญิง ภิตาย ผู้กลั่แล้ว สตส ปริสุท แห่งบรรนั้น ภิตส ผู้กลั่แล้ว ยา ได สาโร ริต อ. ความมินีมนัน โกวิทึ เป็น