ความเข้าใจในพระธรรมคำสอน : หน้า 123/244

ประโยค - คำบูชาพระบรมโพธิสัตว์ ยกพิมพ์ในภาค ๓ - หน้า ๑๒๓ เรื่องภัททิยภิญญู ๒๕.๑๑/๑๓ ตั้งแต่ สุตา เถา ภิกขุ คีวะ ภิกขูเถา เป็นต้นไป. สุตา อ. พระศาสดา คงหิววา ตรงติเตียนแล้ว เถา ภิกขุ ชิงภิกษุ ท. เหล่านัน วดวา ตรัสแล้วว่า ภิกษุ คู่ก่อนภิกษุ ท. ดุมเห อ. เธอ ท. อรณุวา มาแล้ว อนุเณว ภิกขุเธอ ด้วยภิกอื่น อะยูฎคา เป็นผู้ขวนขวายแล้ว อนุญฺสุมิเอว ภิกขุ ในกิขิ่นนันเทียว (อุตต) ยอมเป็น อติ ดังนี้เมเสนโต เมื่อจะทรงแสดง ธมฺมะ ซึ่งธรรม อภิส ไททรงภาติแล้ว คาถา ซึ่งพระคาถา ท. อิมเหล่านี้ว่า กิ กิย กิจจ อ. กิจจ (อุตตน) อันตน กิจจิ ควรภะทำ ติ กิจจ อ. กิจนัง (ภิกขุ) อัน ภิ ญุ ท. อปลิขุทองจแล้ว นน แต่ว่า อภิญฺ อ. กิโอนันไม่พึงกระทำ (ภิกษุ) อนภิญฺ ท. กีรติ ย่อมกระทำ อาสวา อ. อาสวะ ท. วาทนุตติ ย่อมเจริญ เตส ภิกขุ แก่ภิกขุ ท. เหล่านั้น อนุผู้พาน ผู้มานะเพียงดังว่าไม้อ้ออ้นแล้ว ปมุตตนา ผู้ประมาแล้ว จ ส่วนว่า สติ อ. สติ กายคตา อันไปแล้วในกาย นิจจา เป็นนิจ เอส ภิ ษุ ท. เหล่าใด นสุมารูชา ปรารภ พร้อมด้วยดีแล้ว เจ ภิกขุ อ. ภิกษุ ท. เหล่านั้น สกาตุอาริโคน ผู้มาปลีกกระทำโดยความติดต่อ