ข้อความต้นฉบับในหน้า
प्रჭิณ 😢ดิทธิพระ☣ุฏฐบงไว้ถูกบก ยกพักเปลอ คาบ ๓ หน้า
กิจจู ใในอัฎตนควรทำ น สวนไน ยอมไม
เสฟ อกิจจู ซึ่งกิจจ อันไมนพฺรทำ อาสาว
อ. อาสว ท. (เตี ยวภูนัน) ของกิจจ ท. เหล่า
นั้น สตาน ผู้มีสิก สมปทาน ผู้รู้ทั่วโดยชอบ
คจุณติ ย่อมถึง อดติ ซึ่งความตั้งอยู่ไม่ได้ อิต
ดังนี้ ๆ
( อุตโณ) อ.อรรถาวี กี่ อภิญญา อ.กรรมอ็เป็นต้น
เอ๋า อย่างนี้ อิต คือ อปริมาณิสิลคุณโคปี ณ.อ. การคุ้มครองซึ่ง
กองแห่งอีอันไม่มีประมาณ อรุณวามิ โส อ. การอุณในป่า ชูลูกปริหาร
อ. การบริหารซึ่งองค์เป็นเครื่องขัดเครื่องกลส ภาวนารามา อ.ความ
เป็นแห่งบุคคลผู้มีความเป็นที่มาของดี กิจิ นาม ชื่อว่ากิจอันควร
ทำ กิจจูใน ของกิจจ (อุตโน) ปฤพุชิดาโล ปฏุชฺ จำเดิม
แต่กาลแห่งมนบวรแล้ว ปน แต่ว่า กิจจู อ. กิจจิ อุตโณ อันดับ
กิจจู ควรกระทำ ติ กิจจู อ. กิจจู อิมมิ กิจฎู อนิญฺญู ท. เหล่านี้
อจีทิ ทอดทิ้งแล้ว คือว่า อุตฺติติ ละกิ้งแล้ว (อิติ) ดังนี้ ตกฺต
ปนทสุ ในบท ท. เหล่านั้นหนา (ปทุมสาส) แห่งมหาวาสองค์แห่ง
บทว่า ย กิจจู อิติดีดังนี้ ๆ
( อุตโณ) อ. อรรถาวี ปน กี จิตตมนฺตํนํ อ. การประดับซึ่ง
ร่วม อุปนมหตุนํ อ. การประดับซึ่งรองเท้า ปาทกุปุตตกลก-
มกรกายพนุชนฺตํนํ อ. การประดับซึ่งเขี้ยงเท้าและบาตรและโอ
และมกรกและประกดเอวและผ้าถุงสระ อกิจจิ นาม ชื่อว่ากิจอันตน