คำอธิษฐานมะทึกสุภาษิต : หน้า 236/244

ประโยค - คำอธิษฐานมะทึกสุภาษิต ยกที่พักแปลง ภาค ก. หน้า 236 นั้น ดูมัน อ. พระองค์ ท. การสรูป จักทรงยังบุคคลให้กระทำ รงซึ่งความเป็นแห่งพระราช ธมบูม โดยธรรม อิทธิ ดังนี้ เทน มานะ อ้มาครั้นฉูดกราบกูลแล้ว สังเกตุวามทรง มารให้สวนจบแล้ว คาถาห ด้วยพระคาถา ท. อิมหิ เหล่านี้ว่า (ปลุกโลง) อ. บุคคล วิทยา รู้แล้วว่า ปุพพโต อ. ภูเขา เกวลี เป็นภูเขาลั่น สุขุมสุข ด้วย ทอง ชาติรุ่งสุด อันมีรูปเกิดแล้ว อุตส พิพูนเป็น (สุดสุด ปุพพสุด) ทวตา ปี แม่ อ. ความที่แห่ง ภูเขานั้นเป็นสองน ออ้ ไม่พอ เอกสุด ปลุกสุด แก่บุคคลคนหนึ่ง อิติ ดังนี้ เจร พิ้งประพฤติ มิให้ลำเสมอ โยะ ชนฑู อ. สัตว์เกิดใด อาทุกข์ ได้เห็นแล้ว ทุกข์ ซึ่ง ทุกข์ ย่อมาน่า ว่ามีกรรใดเป็นแดนมอบให้ ซึ่งผล โช นนู อ. สัตว์เกิดนั้น นนมายุ พิง น้อมไป กามสาในกาม ท. ก่อ อย่างไร่นนู อ. สัตว์เกิด วิฑิวา ทารบแล้ว อูปี่ ซึ่งก็เลย เป็นเครื่องเข้าไปทรงไว้ใน โลก ในโลกว่า สุขโ เป็นธรรมเครื่องน้อง อิทธิ ดังนี้ ลุงู พิพิษศึกษา วิทยา เพื่ออำนำจัด สุตฺเสว อูปีโน ซึ่งก็เลย เป็นเครื่องเข้าไปทรงไว้ในนั่นนานเทียว อิทธิ ดังนี้ วตว ตรัสแล้วว่า ปาปิม คู่อมารู้มัสลาม โอวาท อ. โอวาท