พระธัมม์ที่ถูกดา ยกพักแปลง ภาค ๓ : หน้า 110/244

ประโยค-คำฉินพระธัมม์ที่ถูกดา ยกพักแปลง ภาค ๓ - หน้าที่ 110 แล้วหรือ อิติ ดังนี้ ๑ ( กรกโลคม ) อ. นางภิสราโลม ( อาน ) กราบทูลแล้วว่า ภนุต ข้แต่พระองค์ผู้บำเพ็ญ ( สัททฤคณา ) อ. เมล็ด ผักกาด ท. ( เอกอุทธมุตา ) อันมีรายละเอียดนี้เป็นประมาณ ( เม ) อัน หมอมั่น น ลุทธ ไมได้แล้ว มดก ว ัน ภ. ชน ท. ผู้ตาย แล้วเทียว พุทธรา เป็นผู้มากกว่า ชวนเถดิ ชนที ว่า ว่า ท. ผู้ยัง เป็นอยู่ สกลาม ในบ้านทั้งสิ้น ( โหนตุ ) ย่อมเป็น อิติ ดังนี้ อ คครั้งนั้น สตูู อ. พระสดาว ตวว ตรัสแล้วว่า ตู้ว อ. เธอ สลาลูกมิสี กำหนดแล้วว่า ปุจฉโท อ. บุตร มนเอาของเรา นั่นเทียว มดตายแล้ว อิติ ดังนี้ เอโล มรณาไว้ อ. ความเป็น คืออันตายนัน รุจรรโม เป็นสภาพมีความยืนเป็นธรรม สพุทธสตฺตม์ แห่งสัตว์ทั้งปวง ท. ( โหนตุ ) ย่อมเป็น หิ เพราะว่า มงจราช อ. มังจู่พระราชา ปริกขุมโม น คำไรบอยู สพุทธสตฺตี้ ซึ่ง สัตว์ทั้งปวง ท. อรปุณญาอายแวว ผู้มีอัธยาศัยอ่อนใจไม่เต็มรอบแล้ว นั่นเทียว ปกิพล ย่อมเหือบไป อุปายสมุทเท ในสมุทเทคออย มิโหโม วิจารณ อ. หัวน้ำอันใหญ่ อิติ ดังนี้ นี่นึ สิกโลคมีก ทะนงภิ โลมมัน เทเสนโล เมื่อจรแสดง ความเป็นธรรม อาหาร ตรัสแล้ว คำ ดังพระศาคติม อัน นี้ว่า มจู อ. มังจู อาทาย พาอาแล้ว ตนร ซึ่ง ะนั่น ปุณฺปสสมุตต ผมมามด้วยดีแล้ว ด้วยบุตรและสัตว์ของเลี้ยง พุยาตุตมส ผู้มีใจ