ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยคคั่น - คำอธิษฐานบนฎีษถูกอ่าน ยกเปิดกลาภ - หน้า 179
วัดอุทั้นบุคคลผู้ลามะ ยามจาทิวัหนามพนลเป็น
ผู้สมาทานซึ่งความเห็นผิด ( ถูกวา ) เป็น คุจนุติ
ย่อมไป ทุกคดิ สู่คดิ สตฺวาม อ. สัตถ ท. อยา
ภยคสิโย จ ผู้สมาปดิเห็นซึ่งวัดอุทั้นบุคคลไม่งกลัวด้วย ภย
กลัว ในเพราะวัดอุทั้นบุคคลไม่งกลัวด้วย ภย
อยากนาสิโถ จ ผู้สมาปดิเห็นซึ่งวัดอุทั้นบุคคลไม่งกลัวด้วย มิจฺฉา-
ทิฏฐิสมาทานา เป็นผู้สมาทานซึ่งความเห็นผิด
( ถูกวา ) เป็น คุจนุติ ย่อมไป ทุกคดิ สู่คดิ อิตฺ
ดังนี้ ๆ
( อตฺโด ) อ. อรรถว่า ภิกขาภานน เพราะภานะแห่งภิกษา
อธิชิตพรน อนุคณะไม่พึงลามะ ( อิตฺติ ) ดังนี ตกุน ปทสู
ในบท ท. เหล่านั้นนะ ( ปทส ) แห่งงว่า อนุชิตเอฯ อิตฺติ
ดังนี้ ๆ
ที จริงอยู่ ภิกขาภานน อ. ภานะแห่งภิกษา อตชูติพุท นาม
ชื่อว่าเป็นวัดอุทั้นบุคคลไม่งกลัวด้วย ( โหติ ) ย่อมเป็น ๆ ปน ก็ เต
สุตฺตา อ. สัตฺว ท. เหล่านั้น น ปฐมานา ( ปฏสู ) แห่งงว่า อนุชิตยา อติ
ดังนี้ ๆ
ก็ จริงอยู่ละอายเตน อลสมุท พิกุลยานา เทียวไปอยู่ อุทชุณ นาม
ชื่ออ่ออม่อมาอายเตน อลสมุทพุทธิกวนา เพราะฌานะแห่ง
ภิกษุอันบุคคลไม่พึงลามะนั้น ๆ
( อตฺโด ) อ. อรรถว่า ทิริโกปิญาเน เพราะองค์เป็นเครื่อง