ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำคัรพระธรรมป้าที่ถูกต้อง ยกศัพท์แปลก ภาค ๓ - หน้าที่ 146
เรื่องนางจุฬาภัททา
๒๖. ๑๒/๑๔ ตั้งแต่ โส อย ม สมน อรภิราณิ
เป็นคันไป.
โส เกตุ อ. เศรฐูนัน อาโรเจส บอกแล้ว ภรีย
แก้วเรายา อย สุนิสา อ. หญิงจะไงนี้ น วนฤติ ย่อมไม่ใหว
สมเดน ชึ่งสมนะ ท. มม ของเรา ( สุนาย) ด้วยความหมายว่ัว ( อิม
สมณา) อ. สมะ ท. เหล่านี้ อรภิรัญ อ. ภรวยของเศรษฐูนัน (จินตดาว)
คิดแล้วว่า สมณ อ. สมณะ ท. อุทัย สุนิสาย ของหญิงจะไงนี้ ก็ทิศ
นุ โข เป็นผู้ชำน ไป นอเณล ( โหนดี้) ย่อมเป็น ( อย่ สุบินา) อ.
หญิงจะไงนี้ ปัสสติ ย่อมสรรเสริญ ต. สมณ ซึ่งสมณะ ท.
เหล่านี้ อดีท เกินเปรียบ อดี ดั่ง ปฏิโกาสดา ขงูบุคคลไหวร้องเรือก
มาแล้ว ดุ จุฬาภัททึ ซึ่งนจุฬาภัททานั้น อาหาร กล่าวแล้วว่า
สมณ อ. สมะ ท. ฤติวา ของเธอ ก็ทิศ
เป็นผู้ชำนไร ( โหนดี้) ย่อมเป็น ตุว อ. เธอ
ปัสสติ ย่อมสรรเสริญ พาทุ อ โอ อย่างมั่นแล
เน สมเดน ชึ่งสมนะ ท. เหล่านั้น ( เต สมณ )
อ. สมณะ ท. เหล่านั้น ก็สล่า เป็นผู้ปกติอย่างไร