มิจฉาทิฐิและความเห็นผิดในพระธรรมปิฎก : หน้า 185/244

ประโยค - คำฉุกเฉินพระธรรมปิฎก (ก) - หน้าที่ 185 มิจฉาทิฐิสุขเนติ อ จันบันทิตับพร้อมแล้วว่าความเห็นผิดอันมี วัตถุ ๑๑ ด้วย ตฤ คำฉุกเฉิน อุปนิษฐสุขเนติสุขเนติ อัน บันเทินับพร้อมแล้วว่าธรรมอันเป็นอุปนิสัย แห่งความเห็นผิดนั้นด้วย (อดี) ดังนั้น (ปทสุต) แห่งบวกว่า วชฌษฏีโน อติ ดังนี้ฯ (อดิโก) อ. อธิบายว่า สุตฺเต อติ ดังนี้ฯ อุตฺตา อ. สัตวา มิจฉาทิฏฐิสมาทนา ชื่อว่าผู้สมาทานซึ่งความเห็นผิด เอเตสาทู อวชชีวช วชฌโช (ณ ตุวา) วชฌ โววชฌโต อฏฺฏวา ฐาฐา ฌ คนลงจตาย มิจฉาทิฏฐิยา (อดฺตุมา) สมาทินนฺตุฏฺตา เพราะความที่แห่งความเห็นผิดอันบันเทิตพร้อมแล้ว ว่า การรู้ ซึ่งธรรมไม่มีโทษ โดยความเป็นธรรมมีโทษด้วย แล้วรู้ คือ ธรรมมีโทษ โดยความเป็นธรรมไม่มีโทษด้วย แล้วซีดอั้นนั้น เป็น ธรรมชาตินั้นสมาทานแล้ว คุตฺตินิ ย่อมไป ทุกฺข สุขํ อติ ดังนี้ ฯ (อดิโก) อ. เนื้อความ ทุติยาคาถา แห่งพระคาถาที่สอง ปญฺทิตา อันบันติเต วิคฺทู พีงทราบ ฯ ฯ จตุครูปริยายเน โดย ปริยายอันผิดตรงกันแล้วจากคำอันข้าเจ้ากล่าวแล้วฯ