คำสอนจากพระบรมธาตุ : หน้า 91/244

ประโยค - คำชี้พระบรมธาตุจึงยกพหลโยธินภาค ๓ - หน้า ๙๑ ปราจา ใในภายหลัง โอ ปฏิทิน อนุญาตปฏิ ยอมตามเดือดร้อน ปจจา ในภายหลัง วรรณภูมิ วิญญู มาณโม (ปราจา ปฏิทิน) อิว ราวะ อ. มาณโมผู้ก็ ตึ่งไม่มู่เดือดร้อนอยู่ใน ภายหลัง อิติ ดังนี้ วิฑูรธิ์ ทรงได้ผลสารแล้ว ๆ ก็ได้ยินว่า ต. วิญญู อ. วิญญู ท. เหล่านั้น ตาก ในภาย มานวมกา เป็นมานพ ปฏจตา ผู้ร้อยรำเป็นประมาณ อหังส์ ได้ เป็นแล้ว กุสิตมานุวาโธ อ. มาณโมผู้ก็อร่าแล้ว (ตา) ในภาย อยู วิภญู เป็นกิญญู อโลน ได้เป็นแล้ว (เอตริ) ในภายนี้ ปิน ส่วนว่าอาริโย อ. อาริโย (ตา) ในภาย ตาคาโว เป็นพระตากคตเทียว อโลน ได้เป็นแล้ว (เอตริ ) ในภายบัดนี้ อิติ ดังนี้แฉ ล สตฺถา อ. พระศาสดา อาหาริวาม ครั้นทรงนำมาแล้ว อิมิ ธมฺมกตนึ ซึ่งพระธรรมเทศนนี้ วุตฺวา ตรัสแล้วว่า วิญญา คู่อ่อน ภิกษุ ท. โย ปฏุโค อ. บุคคลใน กโรติ ย่อมไม่กระทำ อัฏฐาน ชึ่งความมัน อูรณาโกล ภายในเป็นที่สุขขึ้น ออสุนุ- สงกัปโป เป็นผู้มีความดำริอันงามแล้ว กุสิต อ. เป็นผู้เกอรในแล้ว โหติ ย่อมเป็น โอ ค ปฏิโล อ. บุตรนั้นน น อธิคุณติ ย่อมไม่ถึงทบ วิสสัส ซึ่งอุตริยะ มานาพิกา อัณฑ่างด้วยคุณวิสมานเป็นตน อิติดังนี้ อาท ระศรีแล้ว คำ ซึ่งพระศาสดา อิม นีวา (ปฏุโค) อ. บุตคล ยวมู่แน่นน พลี ผู้น