การวิเคราะห์พระจารึกและกรรม : หน้า 161/244

ประโยค - คำผู้ริเริ่มพระจารึกถูกต้อง ยกศัพท์เปิด ภาค ค - หน้าที่ 161 ( อุดโท ) อ. อรรถว่า ปรัสสุ ปุคคลสุส โกิส อติสุว ว ไม่เห็นแล้ว ซึ่งโทษ ของบุคคลอื่นเทียว กฤวา กระทำแล้ว มุสาวา ถึงกล่าวว่าที่ อพากิจจโน โอู้ ยี ปุจิ ปุคคลึ ยังบุคคลอึ่น ดูเจน วงเนิน ด้วยคำอ้างเปล่า ( อติ ) ดังนั้น ตกด ปาสุ ในบท ท. เหล่านั้นหนา ( ปฐส ) แห่งว่ากฤวา อติ ดังนี้ ๆ ( อุดโท ) อ. อรรถว่า วา ปน ก็รือว่า โย ปุคโล อ. บุคคลใดกฤวา กระทำแล้ว ปาปมุ่ง ซึ่งกรรมนั้นมา กา อาหาร กล้าวแล้วว่า อห อ. เรา น กรโม ย่อมไม่กระทำเด๋ ปาปมุ่ง ถึงกรรมอันลามกนั้น ดีดัง ( อติ ) ดังนี้ ( ปทาน ) แห่งว่ากฤวา อติ ดังนี้ ๆ ( อุดโท ) อ. อรรถว่า ตา อ. ชน ท. แม่ ทั้งสองเหล่านั้น คนดู ว ไปแล้ว ปรโวิส สู่โลกอื่น ส มา ชื่อว่า เป็นผู้สมอกัน คติยา โดยคดี อุปมาน เพราะอันเข้าถึง นิรย ซึ่งนรถ ภวนิติ ย่อมเป็น ( อติ ) ดังนี้ ( ปทาน ) แห่งบท ท. ว่า เปจจุ สมา ภวนิติ อดิ ดังนี้ ๆ เนส ชน่าน คติอ อ. คติ ของชน ท.เหล่านั้นนั่นเดียว ( พุทธะเนน ) อิมพระพุทธญาณ ปริจฉานา กำหนดแล้ว ปน แต่ว่า อายุ อ. อายุ เนส ชน่าน ของชน ท.เหล่านี้ ( พุทธะเนน ) อิมพระพุทธญาณ น ปริจฉานา ไม่กำหนดแล้ว ห เพราะว่า ( ชนา ) อ. ชน ท. กฤวา กระทำแล้ว ปาปมุ่ง ซึ่งกรรมนอีลามก พุ่ง มาก ปัจจุบัน ย่อมไหม นิรย ในรถ จิร์ สันกาลนาน ( ชนา )