ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำผู้พระบัญญัติ ยกคาพแปล ภาค 3 - หน้าที่ 71
เรื่องเดี๋ยวนี้
๑๕. ๑๕/๑๖ ตั้งแต่ สฤดา ตมดุจ สฤดา นาห เป็นต้นไป.
สฤดา อ.พระศาสดา สฤดา ทรงดับแล้ว คัดติ ยิ่ง เนื้อความมัน ดาวา ตรัสแล้วว่า ภูกุล ดูก่อนภิญญ์ ท. ออ. อ. เรา น วามมิ อ่อนม่ากว่า มุนี เป็นมุนี อิต ดั้งนี้ คุณที่ความคุณ การแสน เพราะเหตุอันมีความเป็นแห่งบุคคลผู้หนึ่งเป็นประมาณ ห เพราะว่า เอกอญ ชนา อ. ชนา ท. บางพวก อนามตา ไม่รู้อยู่ น กณูดิ ย่อมไม่น่า เอกอญ ชนา อ. ชนา ท. บางพวก (น กณูดิ) ย่อมไม่น่า มุนเจร เพราะความตระหนี่ว่า อนูญ ชนา อ. ชนา ท. บางพวก (น กณูดิ) ย่อมไม่น่า มุนเจร เพราะความตระหนี่ว่า อนูญ ชนา อ. ชนา ท. เท่าถัน มา ชนา ตุ อย่ารู้แล้ว อิสาสตดี ดัง เนื้อความอันดิ่งยิ่ง อิม นี้ ใน ของเรา ท. อิดิ ดังนี้ สฤดา เพราะ เหตุนี้บัน (ปุกโล) อ. บุคคล มูนือ ชื่อว่าเป็นมุนี โมมนุตน การแสน เพราะเหตุอันมีความเป็นผู้ซึ่งเป็นประมาณ โทษ ย่อมเป็น น หมื่นใช่ ปน แต่ว่า (ปุกโล) อ. บุคคล มูนาม ชื่อว่า เป็นมุนี ปาปูปลมเนิน เพราะการยังบาปให้เข้าไปสงบเงียบ โสดียมเป็น อดี ดังนี้ อภิส ได้ทรงภาคแล้ว คาถา ซึ้งพระคาถา ท. อิมา เหล่านี้ว่า