ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๑ - คำฉีพระมนำทักษิณ ยกพลท่าเปลอ คภ ๗ - หน้า ๑๕๔
ซึ่งอนุบุพพิกา อสูร เกตุจีโน แก่เศรษฐีนี้ ๙ เทศวาสสาน
ในกลเป็นที่สุดลงแห่งเทคนา โอ เสฐจิ อ. เศรษฐีนี้ ปดวา
บรรลุแล้ว โสดาปุริส ซึ่งโสดาบดี คิ้วลภ อาริษ กราบบุญแล้ว
ติฏิเย อวนณ อวดา อุตโน นิวาริกวา ซึ่งความที่เหงคน
เป็นผู้อื่นเดีียว ท. กล่าวแล้ว ซึ่งโทษอุปบุคงไม่พึงพรรษนา ห้าม
แล้ว สุตฺฎ แดพระศาสดา ๙
อค ครั้งนั้น สุตฺฎ อ. พระศาสดา วุตฺฎ ตรัสแล้วว่า คพได
ดู่อนาคคีย์ดี สุตฺฎ นาม ชื่อ อ. สัตว์ ท. อิม เหล่านี้ น ปุศฺสินี
ย่อมไม่เห็น โทษ ซึ่งโทษ อตุตโน ของตน มหุนิ แม้อนใหญ่ โอปุนติ ย่อมโปรย โหส ซึ่งโทษ ปรัส ชนา ของชน ท.
เหล่านี้ วิจฉมานินี แม้ฉันไม่มีอยู่ กุฏฏ กระทำ วิจฉมานก
ให้เป็นโทษมีอยู่ คฑ๙ คฑ๙ จาณ ฏูล (โอปุนา โปคูโล)
วิรารกะ อ. บุคคล ผู้โปรยอยู่ ซึ่งเกลบ ในที่นั้นนั่น อติ ดังนี้
น่ะ เสฐจิ คะเศรษฐีนี้ อาท ตรัสแล้ว คำ ซึ่งพระคาถา อิม
นี้ว่า
วุชฺ อ. โทษ อนูญเดช ชนาน ของชน ท. เท่า
อื่น (ปุคคลฉัน) อนุบุคคล สุณฺฑู เห็นได้โดย
ง่าย ปน ฝ่ายว่า วชู อ. โทษ อุตฺตโน
ของตน (ปุคคลฉัน) อนบุคคล ทุกๆ เห็น ได้โดยยาก ก็ เพราะว่า โส ปุคคล อ. บุคคล
นั้น โอปุนาติ ย่อมโปรย วชฺชนี ซึ่งโทษ ท.