มหาภลและคุณชาติในพระพุทธศาสนา : หน้า 170/244

ประโยค - คำนี้พระรามปนที่ถูกลา ยกพักแสดง ภาค ๓ - หน้าที่ 170 อันมีรูปอย่างนี้ มหาภล เป็นคุณชาติมีผลอันใหญ่ สุต สุนฺ ปกุลสุต แก่มุคคลนั้น โหติ ย่อมเป็น น หมอได้ มหาภล เป็นคุณชาติมีผล อันใหญ่ ( ชานา) แห่งน ท. ภูวทายานิปี ผู้แม้ภายซึ่งกิญ อสูส ปกุลสุต แก่มุคคลนั้น โหติ ย่อมเป็น น หมอได้ อมบุผล ผลจากวน เพราะความเป็นแห่งคุณชาติ ไม่มีผลอันใหญ่ สุต สุนฺ ปกุลสุต แก่มุคคลนั้น อิติ ดังนี้( ปทววสุต) แห่งมวลสองแห่งบว่า น ดำ โหติ อิติ ดังนี้ ( อตุโอ) อ. อรรถาว่า สุตมา Becauseเหตุนี้( ปกุลโอ) อ. บุคคล กรยู พึงจะทำ ยมุม ซึ่งกรรมใด ดำมกา โรฏอา จงกระทำ ซึ่งกรรมั้นนั่นเทียว ( อิติ) ดังนี้ ( ปทสุต) แห่งนวา อิติ ดังนี้ กิริยา อิติ ดังนี้ ฯ ( อตุโอ) อ. อรรถาว่า ครูกา กระทำแล้ว เอ็นด กม์ ซึ่ง กรรมนันต์กติ ให้เป็นกรรมอันคนกระทำแล้วให้นง คือว่า อาวุโสธสมาทาโน เป็นผู้มีการสมาทานอันตั้งแล้ว หุดวา เป็น กิริยา พึงจะทำ เอ็นกม์ ซึ่งกรรมนัน ( อิติ) ดังนี้ ( คาถาปทสุต) แห่งนวาแหงนาพระกาว่า กาพุทธนุ ปรกุม อิติ ดังนี้ ( อตุโอ) อ. อรรถาว่า สมณธมฺโม อ. สมณธมฺม กิโด อัน บุคคลกระทำแล้ว ลิสลฎคุหนเหนะ ด้วยการถือเอาอย่างหย่อน ชนุตาทิ- ภาวปดโต อันถึงแล้วซึ่งกาวะมีความเป็นท่อนเป็นต้น ( อิติ) ดังนี้ ( ปทสุตา) แห่งนวว่า ปริพุทโซ อิติ ดังนี้