ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๓- คณิธิพระอิฐมาปฏิธึก ยกศีฟพเปลา ภาค ๓ - หน้าที่ 6
เท แก่ท่าน จ อนิง ปาเถยึมิ แม้ อ. วัดอุ้มเกือกูล
ในทาง น วิชชาติ ย่อมไม่มี เท แก่ท่าน โล ตัว อ.
ท่านนั้น ครองจงอาการกา มีปี ซึ่งเกาะ อุตโน
เพื่อดาม จงพยายาม ปีปึปี พลัน ปลุตโต ภาว
จงเป็นบัณฑิต จงเป็น ตัว อ. ท่าน นิทธุมตโล
เป็นผู้มีมโนทิศินิธานำจิเล อนุกฺเฉน เป็นผู้มีกุลศ
เพียงดังว่าเนินหามได้ ( ทูวา ) เป็น ณ อุปฤสิ จัก
ไม่เขาถึง ชาติร ชึ่งชาติและธ รปุน อีก อิต ดั่งนี้
( สุกโท) อ. ศัพท์ว่า อูป อิติ ดั่งนี้ ตูดา ปทส ใบบท ท.
เหล่านั้นนา ( ปทน ในบทว่า อุปโทวา อิติ ดั่งนี้ นิปลามตุต
เป็นสำว่านิดต ( โกดิ ) ย่อมเป็น ๆ]
( อุตโท) อ. ศัพท์ว่า อุป อิติ ดั่งนี้ ตุตา ปาทุ ใบท ท.
เหล่าน้นนา ( ปทนในบทว่า อุปโทวา อิติ ดั่งนี้ นิปลามตุต
เป็นสำว่านิดต ( โกดิ) ย่อมเป็น ๆ
( อุตโท) อ.อธิบายว่า อุป อิติ ดั่งนี้ ตัว อ ท่าน ตโย
มาย อติภูกสมุทวา มรณภูมิ จิตต เป็นผู้กว้างล่วงแล้ว ซึ่งวัย ท.๓
ดำรงอยู่แล้ว ใกล้ปากแห่งความตาย อลี ย่อมเป็น อิติ ดั่งนี้ ( คาถาปาสุ) แห่ง
บทแห่งพระคาถาว่า สมปายโล สยสกิ ยมสุข อิติ ดั่งนี้ๆ