ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำนี้พระบรมปาฐะถูกลบ ยกเว้นแปล ภาค ๓ - หน้า ๑๐
เรื่องพระศรีสรรเพชร
๑๓. ๑๐/๑๓ ตั้งแต่ สุตา อาณุวา กาย นุกูล ภิกขwa เป็นดังไป
สุตา อ. พระศรีสรรเพชร เสด็จมาแล้ว ปฏิจฉวา ตรัส ถามแล้วว่า ภิกขวา คุณก่อนภิญญา ท. ตุมมะ อ. เธอ ท. สนุนสินนา เป็นผู้ชุมนุมกันแล้ว ถกย ท. ด้วยอ้อมคำ กาย นู อะไรหนอ อตุ ฑ่อนมี เอตร หิ ในกาถบัดนี้ อิติ ดังนี้ (วณฺณ) ครั้นเมื่อคำว่า (มะ) อะ ข้างพระ อ. ข์พระค เช่า
๑๓. ข้างพระ ท. (สนุนสินนา) เป็นผู้ชุมนุมกันแล้ว อิมายาม กาย ด้วยอ้อมคำชื่อว่า (อุม) ย่อมมี (เอตริ) ในกาลบัดนี้ อิติ ดังนี้ (เหตฺิ ภิกขุญิ) อนันิกา ท. เหล่านั้น วุฒเต กราดาลแล้ว วตวา ตรัสแล้วว่า ภิกขวา คุณก่อนภิญญา ท. ติสโตส
๑๓. ภิกขุชื่อว่าตลอดสา นิพทูโก บังเกิดแล้ว ถูล ฯ เป็นอาง เป็นเส้น จิวา เรา ในวัง อตุโน ของตน ตุ สุฉิ จิวา ครับเมื่อจิวร่นั้น
ดูมเหท อันเธอ ท. ภายูมาน แบ่งอยู่ วิรวาโน เลืองอยู่ว่า อีมภิ
ภิญญา อภิญญา ท. เหล่านี้ วิจ ปูปฏิ ย่อมยึดแน่ง สนุก ืติ จิวร ซึ่งจิวร้อนเป็นของมีอยู่ มของเรา อติ ดังนี้ ธีร แล้วไปแล้ว
อิต ฎ ซ้างนี้ด้วย อิต ฎ ซ้างนี้ด้วย โส ติสฺโส อ. ภิกษุชื่อว่า ติสสะแน่น จิวร ครับเมื่อจิวร ดูมเหท อันเธอ ท. คุญมาณ เถิด เอาอยู่ ปทสุวา ประทุปุรัยแล้ว มัน ซึ่งใจ ดูมเหท ในเธอ ท.